[go: nahoru, domu]
Jump to content

Sechen Khan

From Wikipedia, the free encyclopedia
For the Mongol-led Yuan dynasty ruler, see Kublai Khan.
1820 map showing Sechen Khan aimag
1915 map showing Sechen Khan aimag

Sechen Khan, also spelled Setsen Khan (Mongolian: ᠰᠡᠴᠡᠨ
ᠬᠠᠨ; Cyrillic: Сэцэн хан; Chinese: 車臣汗), refers to the territory as well as the Chingizid dynastic rulers of the Secen Khanate. It was one of four Khalka khanates that emerged from remnants of the Mongol Empire after the death of Dayan Khan's son Gersenji Khongtaiji in 1549.

The first Sechen Khan Sholoi was a gread-grand son of Gersenji Khongtaiji. In the early 1630s, the 5th Dalai Lama bestowed on him the title of "Gegeen Setsen Khan" (Гэгээн сэцэн хан).[1]

In 1688, Ömkhei, the 4th Sechen Khan fled to Xilingol where he pledged fealty to the Kangxi Emperor of the Qing China in return for protection against the invading Dzungar Mongolian forces under Galdan Boshugtu Khan. On 3 June 1691,[2] Ömkhei attended the Dolonnuur Assembly together with Tusheet Khan, Zasagt Khan and more than 500 noyans and taijis. Since then, the Khalkha Mongols in Outer Mongolia submitted to the Qing dynasty.[3] The three khanates, Sechen Khan, Tüsheet Khan and Zasagt Khan, became three provincial subdivisions or aimags of Qing China. In the next year, Khalka was divided into three zams (зам), the area of Sechen Khan aimag was named "Khalka Left Zam" (Mongolian: Халхын зүүн зам, Chinese: 喀爾喀東路).[4] In 1725, Qing China created a fourth aimag, Sain Noyon.[5] Since 1728, each aimag was governed by aimag congress chigulgan (чуулган) comprising the lords of the khoshuns; the chigulgan daruga (чуулган дарга - official presiding the congress) was appointed from the khoshun lords by the Qing government. the congress of Sechen Khan aimag was called the "Kherlen Bars khotod chuulgan" (Хэрлэн Барс хотод чуулган, 克魯倫巴爾和屯盟), which was held every three years in Kherlen Bars.

In 1923, following the Mongolian Revolution of 1921, the Sechen Khan aimag was renamed Khan Khentii Uulyn aimag (Хан Хэнтий уулын аймаг),[6] which named after the Khan Khentii Mountain.[4] In 1930, the four aimags were divided into the present day 21 smaller aimags, which were subdivided into sums.

Administrative subdivisions of Setsen Khan aimag[7]

[edit]
  • Chin achit zasgiin khoshuu[8]
  • Akhai zasgiin khoshuu[9]
  • Baatar zasgiin khoshuu[10]
  • Bishrelt zasgiin khoshuu[11]
  • Bishrelt beiliin khoshuu
  • Darkhan zasgiin khoshuu[12]
  • Dariganga khoshuu[13]
  • Daichin zasgiin khoshuu[14]
  • Dalai darkhan zasgiin khoshuu[15]
  • Dalai zasgiin khoshuu
  • Yegüzer khutuktu's shabi[16]
  • Yost zasgiin khoshuu[17]
  • Jonon zasgiin khoshuu[18]
  • Zorigt zasgiin khoshuu[19]
  • Ilden zasgiin khoshuu[20]
  • Manlai baatar vangiin khoshuu[21]
  • Onon golyn shine buriad khoshuu[22]
  • Mergen zasgiin khoshuu[23]
  • Saruul zasgiin khoshuu[24]
  • Süjigt zasgiin khoshuu[25]
  • Sergelen zasgiin khoshuu[26]
  • Setsen khan khoshuu[27]
  • Setsen zasgiin khoshuu[28]
  • Üizen zasgiin khoshuu[29]
  • Khurts zasgiin khoshuu[30]
  • Khuuchid zasgiin khoshuu[31]
  • Erdene zasgiin khoshuu[32]
  • Erkh zasgiin khoshuu[33]
  • Erkhemseg zasgiin khoshuu[34]
  • Yalguusan khutuktu's shabi[35]

Sechen Khans

[edit]
  1. Sholoi (1627–1655), son of Morbuim, succeeded his brother Khar Zagal in 1627. First with the title of Sechen Khan.
  2. Babu (1655–1683), fifth son of Sholoi.
  3. Norov (1683–1688), third son of Babu.
  4. Ilden Ravdan (1688–1690)
  5. Ömkhei (1691–1709), grandson of Norov.
  6. Günchin (1709–1728), first son of Ömkhei.
  7. Tsevdenbanjuur (1728–1733), first son of Günchin.
  8. Choizav (1733–1735), grandson of Norov.
  9. Damiran (1735–1751), second son of Günchin.
  10. Manybadar (1751–1767), first son of Damiran.
  11. Tsevdenjav (1767–1788), second son of Damiran.
  12. Tseveendorj (1788–1795), first son of Tsevdenjav.
  13. Puntsagdorj (1795), second son of Tsevdenjav.
  14. Sanzaidorj (1796–1800), first son of Tseveendorj.
  15. Mahashiri (1800–1807)
  16. Enkhtör (1807–1817), first son of Mahashiri.
  17. Artased (1817–1875), son of Enkhtör.
  18. Tserendorj (1875–1893), son of Artased.
  19. Demchigdorj (1893–1909), son of Tserendorj.
  20. Navaanneren (1910–1923), eldest son of Tserendondov, who was the son of Orjinjav the son of Artased.

chigulgan daruga

[edit]
  1. Tsevdenbanjuur (1728-1733), Sechen khan
  2. Choizav (1733-1736), Sechen khan
  3. Damiran (1736–1750), Sechen khan
  4. Demchig (1750-1753), Ilden jün van
  5. Manybadar (1753–1767), Sechen khan
  6. Bazarsad (1767-1768), Jasagh van
  7. Tsevdenjav (1768–1782), Sechen khan
  8. Gonchigjav (1782–1790), Jasagh Darkhan van
  9. Sanzaidorj (1790-1800), Ilden jün van
  10. Beil Dagdandorj (1800-1802), Sechen van
  11. Gombojav (1802-1805), Jonon jasagh
  12. Mahashiri (1806–1807), Sechen khan
  13. Daramshir (1807-1813), Darkhan van
  14. Enkhtör (1813-1817), Sechen khan
  15. Artased (1817–1830), Sechen khan
  16. Tserendorj (1830-1846), Darkhan van
  17. Gonchigjav (1846-1856), Sechen van
  18. Dejiddorj (1856-1857), beis
  19. Togtokh-tör (1857-1868), Ilden jün van
  20. Erdene-togtool (1868-1875), gün
  21. Manjbazar (1875-1882), Ilden van
  22. Tserendorj (1882-1892), Sechen khan
  23. Namjildendev (1892), Jasagh van
  24. Tserensandüi (1893), Sechen van
  25. Demchigdorj (1896), Sechen khan
  26. Dorjpalam (1897-1910), Ilden van
  27. Gombosüren (1910-1914), beis
  28. Tsogbadrakh (1915-1919), Jonon van
  29. Navaanneren (1920-1921), Erdene dalai van

References

[edit]
  1. ^ "Шолой Сэцэн хан". Монголын түүх (in Mongolian).
  2. ^ Chapter Three ASSEMBLIES, From the book Common Ground
  3. ^ "Долоннуурын чуулган". Монголын түүх (in Mongolian).
  4. ^ a b "Сэцэн хан аймаг". Монголын түүх (in Mongolian).
  5. ^ Sanders, Alan A. K. (2010). Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press. p. 380. ISBN 978-0810874527.
  6. ^ Li, Narangoa; Cribb, Robert (2014). Historical Atlas of Northeast Asia, 1590-2010: Korea, Manchuria, Mongolia, Eastern Siberia. Columbia University Press. p. 169. ISBN 9780231537162.
  7. ^ О.Батсайхан, З.Лонжид, О.Баяртөр, Л.Алтанзаяа. (2012). МОНГОЛЧУУД: XX-XXI зуунд Зурагт түүх. Улаанбаатар. МОНСУДАР
  8. ^ Чин ачит засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  9. ^ Ахай засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  10. ^ Баатар засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  11. ^ Бишрэлт засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  12. ^ Дархан засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  13. ^ Дарьганга хошуу (Хан Хэнтий уулын аймаг)
  14. ^ Дайчин засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  15. ^ Далай дархан засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  16. ^ Егүзэр хутагтын шавь (Сэцэн хан аймаг)
  17. ^ Ёст засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  18. ^ Жонон засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  19. ^ Зоригт засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  20. ^ Илдэн засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  21. ^ Манлай баатар вангийн хошуу
  22. ^ Онон голын шинэ буриад хошуу
  23. ^ Мэргэн засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  24. ^ Саруул засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  25. ^ Сүжигт засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  26. ^ Сэргэлэн засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  27. ^ Сэцэн ханы хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  28. ^ Сэцэн засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  29. ^ Үйзэн засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  30. ^ Хурц засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  31. ^ СЭЛНЭНТОЖИЛ Дондогсэнгийн
  32. ^ Эрдэнэ засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  33. ^ Эрх засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  34. ^ Эрхэмсэг засгийн хошуу (Сэцэн хан аймаг)
  35. ^ Ялгуусан хутагтын шавь (Сэцэн хан аймаг)
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sechen_Khan&oldid=1225146107"