strzygoń

Polish

Etymology

From strzyga +‎ -oń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstʂɘ.ɡɔɲ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘɡɔɲ
• Syllabification: strzy‧goń

Noun

strzygoń m animal (female equivalent strzyga)

1. (Slavic mythology) strzygoń (male demon similar to a vampire, predominantly found in Polish and Silesian folklore)

   Synonym: strzyg

Declension

Declension of strzygoń

	singular	plural
nominative	strzygoń	strzygonie
genitive	strzygonia	strzygoniów
dative	strzygoniowi	strzygoniom
accusative	strzygonia	strzygonie
instrumental	strzygoniem	strzygoniami
locative	strzygoniu	strzygoniach
vocative	strzygoniu	strzygonie

Related terms

nouns

• strzyg
• strzyga
• strzygonia

 

Further reading

• strzygoń in Polish dictionaries at PWN