digno

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	digno	dignoj
Akuzativo	dignon	dignojn

1. respekto, kiun oni meritas per sia konduto.

   Ĉiuj homoj estas denaske liberaj kaj egalaj laŭ digno kaj rajtoj.

2. konscio pri la respekto de si meritata; memrespekto.

   Lia digno devigis lin forlasi la prezidantan postenon.

Tradukoj

   

angla: dignity → en, self-respect → en hispana: dignidad → es franca: dignité → fr germana: Würde → de

itala: dignità → it pola: godność → pl portugala: dignidade → pt

Fontoj kaj citaĵoj

dign  digno