luta
Entradas similares: lúta
Caboverdiano
[editar]luta | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Luchar.
luta | |
pronunciación (AFI) | [ly.ta] |
homófonos | lutas, lutta, luttas, luttât |
Forma verbal
[editar]- 1
- Tercera persona del singular del pretérito de indicativo de luter.
luta | |
clásico (AFI) | [ˈɫ̪ʊt̪ä] |
eclesiástico (AFI) | [ˈluːt̪ä] |
rima | u.ta |
Forma sustantiva
[editar]- 1
- Forma del nominativo plural de lutum.
- 2
- Forma del vocativo plural de lutum.
- 3
- Forma del acusativo plural de lutum.
Occitano
[editar]luta | |
pronunciación (AFI) | [ˈlyto] |
Etimología
[editar]Del latín vulgar *lucta.
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
luta | lutas |
- 1
- Grafía alternativa de lucha.
luta | |
Portugal (AFI) | [ˈlu.tɐ] |
grafías alternativas | lucta1, luita2 |
Etimología
[editar]Del galaicoportugués luita, y este del latín vulgar *lucta, del protoindoeuropeo *lugsos, de *leug.
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
luta | lutas |
- 1
- Lucha.
Locuciones
[editar]Información adicional
[editar]Véase también
[editar]Forma flexiva
[editar]Forma verbal
[editar]- 1
- Tercera persona del singular del presente de indicativo de lutar.
- 2
- Segunda persona del singular del imperativo de lutar.
Siciliano
[editar]luta | |
pronunciación (AFI) | [ˈluta] |
grafías alternativas | lutu |
Etimología
[editar]Del latín lutum.
Sustantivo femenino
[editar]Información adicional
[editar]- Derivado: lutusu.