صندل (گیاه)

صندل سفید (نام علمی: Santalum album) درخت کوچک استوایی و منبع سنتی روغن صندل است.

طبع: سرد و خشک

برای درمان تپش قلب و تب از دمکرده چوب سائیده ی صندل بنوشید و سایئده ی آن را به صورت خمیر روی پیشانی ضماد کنید.^[۱]

مالیدن آن با گلاب و کمی کافور بر پیشانی جهت درمان سردرد ی مفید است.

برای رفع ترشحات و التهاب مجاری ادرار از دمکرده ی سائیده ی چوب صندل استفاده نمایید.

برای بند آوردن اسهال و اسهال خونی از جوشانده ی چوب سائیده ی صندل استفاده نمایید.

برای بیماری های پوستی، کاهش حرارت و خارش پوست می توان از ضماد چوب سائیده ی صندل استفاده نمود.

دمكرده ی چوب صندل باعث تقویت حافظه و ذهن می گردد.

جهت تقویت معده و کبد از دمكرده ی چوب صندل استفاده شود.

شب ها صندل سائیده شده را با لعاب اسفرزه خمیر کرده و روی آکنه بمالید.

مصرف مرتب آن برای کمک به درمان سرسام مفید است.

نکته[ویرایش]

صندل باعث کاهش نیروی جنسی در افراد سردمزاج می گردد.

صندل مضر صداست و باید با مصلح مصرف شود.

↑ جیران (۲۰۲۱-۰۴-۱۲). «خواص درمانی گیاه صندل در طب سنتی». سایت تفریحی و سرگرمی جیران. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۷.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Santalum album». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۱۶.
خواص درمانی گیاه صندل

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.