[go: nahoru, domu]

پرش به محتوا

گویش ساروی (فارسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گویش فارسی ساروی یا گویش ساروی مدرن نوعی گویش مختص مردم ساری است که شباهت های بسیاری به گویش های شاهرودی،تهرانی،کرجی،دماوندی، ساروی مازندرانی و گاها گفتار بدون لهجه دارد[۱]

این گویش بر اساس زبان فارسی است و توسط فارسی زبانان شهرستان ساری که عمدتا در کلانشهر ساری و جنوب شهرستان ساری هستند تکلم میشود[۲]

تاریخچه[ویرایش]

این گویش، گویش نسبتا جدیدی است و تا قبل از دوره صفوی تقریبا تمام مردم این ناحیه به گویش قدیمی ساروی و زبان مازندرانی صحبت میکردند، با مرور زمان و قرار گیری ساری در استان تهران زبان مازندرانی در این ناحیه کمرنگ تر شد و بجای آن زبان فارسی و در ادامه و ترکیب آن با گویش ساروی مازندرانی، گویش ساروی مدرن بوجود آمد.

جمعیت[ویرایش]

جمعیت گویشوران این زبان به طور دقیق قابل سرشماری نیست ولی با توجه به جمعیت شهر ساری که مرکز اصلی این گویشوران است میتوان گفت که حدودا ۹۰۰,۰۰۰ تن به این گویش صحبت میکنند


منابع[ویرایش]

  1. گویش های متنوع ایران
  2. درنواحی جنوبی شهرستان ساری مانند کیاسر و تلمادره این گویش شباهت های زیادی به گویش شهمیرزادی و گویش سمنانی دارد در نواحی جنوب غرب مانند فریم نیز گویش ساروی به گویش سوادکوهی و فیروزکوهی شباهت پیدا میکند