[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

phoenix

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Phoenix, Phœnix, phœnix

Variante par contrainte typographique

[modifier le wikicode]

phoenix

  1. Orthographe par contrainte typographique de phœnix.
Du latin phoenix (« phénix »).
Singulier Pluriel
phoenix
\ˈfiː.nɪks\
phoenix
ou phoenixes
\ˈfiː.nɪks\
ou \ˈfiː.nɪk.sɪz\

phoenix

  1. Phénix.
  2. (Héraldique) Phénix.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • phoenix sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 
Du grec ancien φοῖνιξ, phoînix.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif phoenix phoenicēs
Vocatif phoenix phoenicēs
Accusatif phoenicem phoenicēs
Génitif phoenicis phoenicum
Datif phoenicī phoenicibus
Ablatif phoenicĕ phoenicibus
Phoenicis mors.

phoenix masculin

  1. Phénix.
    • Nam Arabes singularem ‘phoenicem’ vocant. Haec quingentis ultra annis vivens, dum se viderit senuisse, collectis aromatum virgulis, rogum sibi instruit, et conversa ad radium solis alarum plausu voluntarium sibi incendium nutrit, sicque iterum de cincribus suis resurgit. — (Isidore, Etymologiarum libri XX)
      Car les Arabes appellent le singulier « phénix ». Cette femme, vivant depuis plus de cinq cents ans, alors qu'elle semblait vieillie, ramassait des bâtons d'épices, se préparait un bûcher, et se tournant vers les rayons du soleil, du battement de ses ailes, elle attisait un feu volontaire. feu pour elle-même, et ainsi ressuscitée de ses cendres.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • phoenix sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

[modifier le wikicode]