[go: nahoru, domu]

Saltar ao contido

Carataco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Revisión feita o 17 de xaneiro de 2024 ás 20:39 por Chairego apc (conversa | contribucións) (engado a Categoría:Finados en 54 mediante HotCat)
(dif) ← Revisión máis antiga | Revisión actual (dif) | Revisión máis nova → (dif)
Modelo:BiografíaCarataco

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(cy) Caradog Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento15 Editar o valor en Wikidata
Morte54 Editar o valor en Wikidata (38/39 anos)
Roma, Italia Editar o valor en Wikidata
Rei
Editar o valor en Wikidata
Actividade
OcupaciónXefe tribal Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
Comandante de (OBSOLETO)Ordovicos (pt) Traducir e Siluros (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloRei Editar o valor en Wikidata
FillosSaint Cyllin, Saint Eigen, Claudia Editar o valor en Wikidata
PaiCunobelino Editar o valor en Wikidata
IrmánsTogodumnus
Adminius Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fontePequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Dictionary of National Biography Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Catuvellauni-4

Caratacus (latín Caratacus, britónico *Caratācos, galés medio Caratawc; galés Caradog; bretón Karadeg; grego Καράτακος; variantes en latín Caractacus e grego Καρτάκης) foi un rei británico da tribo dos catuvelaunos (aínda que tamén liderou os siluros) que se impuxo como xefe supremo dunha coalición de xefes británicos que se formou no ano 42[1].

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Fillo de Cunobelino, fixo a guerra contra os romanos que o atacaron, pero despois trasladou as operacións ao territorio dos ordovices e escolleu unha posición óptima para a batalla. O propretor Publio Ostorio Escápula decatouse diso e non se atreveu a loitar, pero os seus oficiais obrigárono a combater, e a superior disciplina e armamento dos romanos lograron a vitoria na batalla de Caer Caradoc.

A muller e as fillas do rei caeron en mans dos romanos, e os seus irmáns rendéronse. Carataco buscou a protección da raíña Cartimandua dos brigantes, pero esta entregouno aos romanos que o levaron a Roma no ano 51.

Claudio fíxoo desfilar nas celebracións do triunfo. Carataco dirixiuse nobremente ao emperador e o emperador perdooulle a el, así como á súa familia e amigos, pero non regresou a Britania e tivo que permanecer en Italia.

  1. Cannon, John; Crowcroft, Robert (2015). The Oxford Companion to British History (en anglès). Oxford University Press. p. 161. ISBN 0199677832.