Carataco
Nome orixinal | (cy) Caradog |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 15 |
Morte | 54 (38/39 anos) Roma, Italia |
Rei | |
Actividade | |
Ocupación | Xefe tribal |
Carreira militar | |
Comandante de (OBSOLETO) | Ordovicos (pt) e Siluros (pt) |
Outro | |
Título | Rei |
Fillos | Saint Cyllin, Saint Eigen, Claudia |
Pai | Cunobelino |
Irmáns | Togodumnus Adminius |
Descrito pola fonte | Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Dictionary of National Biography |
Caratacus (latín Caratacus, britónico *Caratācos, galés medio Caratawc; galés Caradog; bretón Karadeg; grego Καράτακος; variantes en latín Caractacus e grego Καρτάκης) foi un rei británico da tribo dos catuvelaunos (aínda que tamén liderou os siluros) que se impuxo como xefe supremo dunha coalición de xefes británicos que se formou no ano 42[1].
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo de Cunobelino, fixo a guerra contra os romanos que o atacaron, pero despois trasladou as operacións ao territorio dos ordovices e escolleu unha posición óptima para a batalla. O propretor Publio Ostorio Escápula decatouse diso e non se atreveu a loitar, pero os seus oficiais obrigárono a combater, e a superior disciplina e armamento dos romanos lograron a vitoria na batalla de Caer Caradoc.
A muller e as fillas do rei caeron en mans dos romanos, e os seus irmáns rendéronse. Carataco buscou a protección da raíña Cartimandua dos brigantes, pero esta entregouno aos romanos que o levaron a Roma no ano 51.
Claudio fíxoo desfilar nas celebracións do triunfo. Carataco dirixiuse nobremente ao emperador e o emperador perdooulle a el, así como á súa familia e amigos, pero non regresou a Britania e tivo que permanecer en Italia.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Cannon, John; Crowcroft, Robert (2015). The Oxford Companion to British History (en anglès). Oxford University Press. p. 161. ISBN 0199677832.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Carataco |