Descritor de ficheiro
En informática, un descritor de ficheiro é unha clave abstracta para acceder a un ficheiro. Utilízase xeralmente este termo para os sistemas de explotación POSIX. Na terminoloxía de Microsoft Windows e no contexto da biblioteca stdio.h, prefírese o termo de filehandle, ben entendido que tecnicamente este é un obxecto diferente.
No POSIX, un descritor de ficheiro é un enteiro, e máis especificamente do tipo int de C. Existen tres descritores de ficheiro POSIX estándar para todos os procesos que non sexan daemon:
| Valor enteiro | Nome |
|---|---|
| 0 | Entrada estándar (stdin) |
| 1 | Saída estándar (stdout) |
| 2 | Erro estándar (stderr) |
Xeralmente, un descritor de ficheiro é unha clave á unha estrutura de datos residente no kernel, que contén detalles de todos os ficheiros abertos. En POSIX, esta estrutura de datos recibe o nome de "táboa de descritores de ficheiros", e cada proceso ten a súa. A aplicación que lanza un usuario pasa ao kernal a clave abstracta por medio dunha chamada ó sistema, e o kernel terá acceso ao ficheiro a nome da aplicación, que se baseará na clave.
