Illinois

Illinois

State of Illinois (en)
Bandeira Brasón
Himno	Illinois (en) (1925)
Lema	«State sovereignty, national union (mul) »
Símbolo oficial	Ambystoma tigrinum tigrinum (pt) (Anfibios) Andropogon gerardii (Gramíneas) Bolboreta monarca (Insectos) Chrysemys picta (pt) (Réptiles) Cervo de cola branca (animais) Cardinalis cardinalis (pt) (aves) Square dance (en) (dança folclórica (pt) ) Viola sororia (flor) Tullimonstrum (fósil) Fluorita (mineral) Piragua (obxecto arqueolóxico) Lepomis macrochirus (pt) (peixe) Pipoca (pt) (snack) Carballo (árbore) Quercus alba (árbore)
Alcume	Land of Lincoln e Prairie State
Epónimo	Illinois Confederation (en)
Localización
40°00′01″N 89°15′01″O
Estado	Estados Unidos de América
Capital	Springfield
Contén a división administrativa	Condado de Adams (pt) Condado de Alexander (pt) Condado de Bond (pt) ../... 102+
Poboación
Poboación	12.812.508 (2020) (85,42 hab./km²)
Número de fogares	4.884.061 (2020)
Lingua oficial	lingua inglesa inglés estadounidense
Xeografía
Parte de	Estados Unidos continentais
Superficie	149.998 km²
Auga	4,13 %
Bañado por	Lago Michigan, Rio Wabash (pt) , Río Ohio e Río Mississippi
Altitude	191 m
Punto máis alto	Charles Mound (pt) (376 m)
Punto máis baixo	Río Ohio
Comparte fronteira con	Wisconsin, norte Kentucky, sur Indiana, leste Misuri, Suroeste Iowa, noroeste Míchigan, Nordés
Creación	3 de decembro de 1818
Organización política
Órgano executivo	Government of Illinois (en)
• Governador (pt)	J.B. Pritzker (2019–sen valor)
Órgano lexislativo	Asemblea Xeral de Illinois ,
Máxima autoridade xudicial	Illinois Supreme Court (en)
Membro de	Ohio River Valley Water Sanitation Commission (en)
Identificador descritivo
Fuso horario	hora estándar do centro America/Chicago (pt)
ISO 3166-2	US-IL
Identificador GNIS	1779784
Páxina web	illinois.gov

Illinois é un dos 50 Estados dos Estados Unidos de América. É o quinto estado máis poboado do país, cos seus 12 419 293 habitantes (en 2000). Cerca do 65% da poboación do estado vive na rexión metropolitana de Chicago, un dos maiores centros industriais e financeiros do mundo. Springfield é a capital do estado. Misioneiros franceses foron os primeiros europeos a exploraren a rexión. A palabra "Illinois" vén da pronunciación francesa da palabra algonquina illiniwek, que posúe dous significados 'o pobo' ou 'pobo superior'.

O cognome do Illinois é The Prairie State, que en galego significa "O estado dos prados". Illinois caracterízase polo seu terreo pouco accidentado, relativamente plano, que cobre unha gran parte do estado. Outro cognome do estado é The Land of Lincoln. Moitos dos habitantes do estado fachendean do feito de que o presidente americano Abraham Lincoln pasou a maior parte da súa vida no estado. Está actualmente enterrado en Springfield.

Historia

Ata 1800

Diversas tribos indíxenas algonquinas vivían na rexión do actual Illinois moito antes da chegada dos primeiros exploradores europeos. Estas diferentes tribos algonquinas estaban organizadas nunha confederación, chamada de Illiniwek. A partir da década de 1680, diversas tribos iroquesas comezaron a atacar as tribos algonquinas, aínda que estes ataques non produciron moito efecto na confederación indíxena.

Os misioneiros franceses Jacques Marquette e Louis Joliet foron os primeiros europeos en explorar a rexión. Eles foran encargados polo gobernador da colonia francesa de Nova Francia para explorar e mapear o curso do Río Mississippi. Partiron da Vila do Quebec en 1673, chegando á rexión do actual Illinois en 1675. Joliet denominou a rexión como Illinois, en referencia á confederación Illiniwek, coa cal Marquette e Joliet estableceron relacións amigables. Neste mesmo ano, Marquette fundou unha misión católica na rexión. En 1699, outros misioneiros franceses fundaron un estabelecemento comercial, e unha vila en 1703. Entón, a rexión xa facía parte da Nova Francia. Os dous asentamentos fundados polos misioneiros tornáranse os principais centros francófonos na rexión.

Por causa da colonización francesa -os franceses eran maioritariamente católicos- a Igrexa católica foi a única institución relixiosa na rexión, durante aproximadamente un século. Non foi ata o 1787 que o primeiro protestante se estableceu na rexión. En 1717, Francia dividiu a Nova Francia en catro distintas colonias: Acadia, Nova Escocia, Quebec e Louisiana. O Illinois pasou a formar parte da colonia francesa de Louisiana. Neste mesmo ano, John Law, un comerciamte escocés, comezou a traer numerosos colonos franceses á rexión.

En 1763, os británicos venceron a guerra dos Sete Anos, contra os franceses. Polos termos do Tratado de París, os franceses cedian todas as rexións ao leste do río Mississippi aos británicos e todas as rexións ao oeste do río aos españois. A rexión de Illinois pasou a ser controlada polos británicos. Entón, a poboación branca do estado era de apenas 2.000 persoas. Algúns franceses trasladáronse ás colonias españolas, non conformes co feito de seren protestantes británicos os novos gobernadores. A Confederación Illiniwek, aliada dos colonos franceses, rebelouse contra os británicos en 1764, mais foron derrotados polas tropas británicas.

En 1778, durante a Revolución Americana de 1776, o Illinois foi conquistado por forzas americanas. Despois da fin da guerra, a rexión en torno destas dúas cidades formou parte do actual estado de Virxinia. Porén, a rexión pasou ao control do goberno americano en 1784, por unha esixencia do Estado de Maryland, que esixira que todas as exprovincias coloniais que capturaron rexións ao oeste das 13 colonias durante a guerra de independencia cedesen estas terras para o goberno americano.

Século XIX

O Illinois pasou a formar parte do Territorio do Noroeste en 1787, e do Territorio de Indiana en 1800. En 1809, a rexión de Illinois foi separada desta, e o goberno fixo da rexión un novo territorio, o Territorio de Illinois. O 3 de decembro de 1818, Illinois converteuse no vixésimo primeiro Estado dos Estados Unidos de América, estando entón a fronteira setentrional localizada moito máis ao sur do que actualmente. Porén, en 1819, políticos do estado premeron con éxito no Congreso americano para expandir a fronteira setentrional do Estado en dirección ao norte. Así, a rexión onde actualmente está localizada Chicago pasou a formar parte de Illinois. Vandalia tornouse a capital do Estado en 1820, e así foi ata 1839, cando a capital cambiou a Springfield, que é ata os días actuais a capital do Estado.

Mapa de 1850 do planexado Distrito Occidental de Columbia, que substituiría o Distrito de Columbia como a capital dos Estados Unidos.

A poboación do estado comezou a crecer considerablemente despois da década de 1820, coa abertura do Canal de Erie no estado de Nova York, facilitando así viaxes do leste americano en dirección ao centro-norte. A poboación do Estado en 1820, entón, era de aproximadamente 55 mil habitantes. Dez anos despois, este número aumentara a 157 mil. A poboación de Illinois pasou a crecer aínda máis despois de que as forzas militares americanas derrotaran as tribos algonquinas na rexión, que ata entón atacaban constantemente a poboación de cidades e campos do Estado. Estes indios foron forzados a desprazarse a áreas ao oeste do Río Mississippí. Os inmigrantes pasaron a chegar en números cada vez maiores a partir da década de 1830.

Chicago foi fundada en 1833, entón cunha poboación de 350 habitantes. A abertura do Canal de Erie algúns anos antes, a súa posición estratéxica xunto aos Grandes Lagos (e, vía o Canal de Erie, foron posíbeis viaxes ao océano Atlántico), converteu a cidade nun importante polo ferroviario. Apenas catro anos despois, en 1837, Chicago foi elevada á categoría de cidade, cunha poboación de 4.000 habitantes. A abertura do Canal Illinois-Míchigan, que conectaba os Grandes Lagos co sistema hidrográfico do Río Mississippi-Missouri converteu definitivamente a cidade nun dos maiores polos portuarios do país, e o maior polo ferroviario dos Estados Unidos. En apenas algunhas décadas Chicago tornaríase a segunda maior cidade do país, só despois de Nova York.

Durante a década de 1850, o goberno americano considerou cambiar a súa capital, o Distrito de Columbia, en dirección ao oeste, no que foi chamado a época de Distrito Occidental de Columbia. Esta capital estaría localizada no que actualmente constitúe Capitol City (localizada en Kentucky) e Metropolis (Illinois). Porén, estes plans nunca pasaron do papel.

En 1858, Abraham Lincoln e Stephen A. Douglas disputaron acirradamente un posto de senador, que actuaría como representante do estado no Congreso americano. Ambos os candidatos a senador fixeron un total de 7 duros debates, tras os que Douglas gañou o cargo de senador. Porén, estes debates proxectaron o estado nacionalmente, e axudarían a Lincoln a vencer nas eleccións presidenciais de 1860. Un ano despois, comezaría a Guerra Civil Americana no país.

O Estado de Illinois loitou na Unión, os Estados Unidos propiamente dito, contra os Confederados. Houbo algunhas ameazas de secesión das rexións ao sur do estado, que eran principalmente rurais, e moitos dos seus habitantes simpatizaban cos Confederados. Porén, a maior parte da poboación do Illinois sostiña a Unión. O presidente Abraham Lincoln e un dos principais comandantes da Unión, Ulysses S. Grant, eran nativos do estado. Cerca de 250.000 soldados da Unión viñeron de Illinois, máis do que calquera outro estado da Unión agás Nova York, Pensilvania e Ohio.

A guerra acelerou o proceso de industrialización do Estado. Coa fin da guerra, Chicago pasou a prosperar como un gran centro industrial, e o maior centro de procesamentos de alimentos do mundo. Foron construídas varias vías ferroviarias e drenados varios pantanos, para xerar terra cultivable. Porén, o descontento da clase traballadora das cidades do estado creceu á medida que crecía o problema das súas pésimas condicións de traballo e pésimos salarios. Os facendados tamén estaban descontentos cos baixos prezos de venda e altos prezos dos equipamentos. Uns e outros uníronse en 1892 para votar a John P. Altgeld, quen instituíu varias leis laborais, pasou a esixir máis o uso de negociacións no canto da simple e bruta forza policial para resolver folgas e manifestacións de traballadores, e mellorou o sistema de educación pública do Estado.

Século XX-Actualidade

A crecente migración de afroamericanos xerou grandes confrontacións entre a poboación branca e afroamericana do estado. Aquí, imaxe dun afroamericano sendo linchado en público pola poboación branca de Cairo.

Varias leis laborais foron aprobadas nas primeiras décadas do século XX. Alén diso, en 1911 Illinois aprobou unha lei que aprobaba axuda económica ás familias pobres que posuían fillos pequenos. Illinois foi o primeiro estado en aprobar unha lei deste xénero.

Ao longo das primeiras décadas do século XX, millares de afroamericanos pasaron a migrar en masa dos Estados do Sur do país en dirección a Illinois. Unha das razóns foi o xornal de cultura afroamericana de Chicago, o Black Defender, que incentivaba esta migración. A poboación afroamericana das cidades do Estado pasou a aumentar, especialmente en Chicago, onde hoxe constitúen aproximadamente o 37% da poboación da cidade. A maior presenza afroamericana pasou a desagradar aos habitantes brancos do estado, xerando confrontacións entre a poboación branca e afroamericana, que culminaron en tres grandes motíns populares, que aconteceron en 1908 (en Springfield), en 1917 (en East St. Louis) e en 1919 (Chicago).

Illinois prosperou economicamente nos anos da primeira guerra mundial, así como nos anos que seguiron á guerra. En 1920, o Congreso americano prohibiu a fabricación, transporte e venda de bebidas alcólicas. Numerosas bandas traficaban con bebidas alcólicas no estado e a maior foi a liderada por Al Capone. Estas bandas enfrontábanse entre si e coa policia, e moitos destes enfrontamentos resultaban en morte, polo que as taxas de criminalidade explotaron en Illinois, especialmente en Chicago. A lei nacional que prohibía a venda de bebidas alcólicas foi abolida en 1933.

A Gran Depresión de 1929 causou unha gran depresión económica no Estado. Pecharon innumerables fábricas. Milleiros de persoas ficaron desempregadas. En 1932, o estado pasou a fornecer axuda económica aos desempregados. A recesión económica acabou co descubrimento de grandes reservas de petróleo no estado, en 1937, que fixeron de Illinois o cuarto maior produtor nacional en apenas dous anos.

A economía do Illinois creceu nos anos da segunda guerra mundial, cando milleiros de fábricas foron construídas no Estado. Así, Enrico Fermi e outros científicos fixeron a primeira reacción nuclear controlada da historia da humanidade, na Universidade de Chicago. A posibilidade de reaccións nucleares controladas abriu a posibilidade da construción de reactores nucleares para xeración de electricidade. A industria nuclear tornouse nunha das maiores industrias da economía do Estado. En 1968, o acelerador de partículas Fermi National Accelerator Laboratory comezou a ser construído, para ser inaugurado catro anos despois. Alén diso, durante a década de 1960, incentivos fiscais do goberno de Illinois atraíron numerosas industrias á rexión, tales como a industria automobilística e a aeroespacial.

En 1970, Illinois aprobou un proxecto de 750 millóns de dólares que serían destinadas ao tratamento de residuos e contaminantes industriais. Ata entón, a maioría destes refugallos eran vertidos directamente nas correntes de auga. En 1973, un bingo estatal foi creado polo goberno de Illinois coa intención de arrecadar fondos para o sistema educativo do Estado. Durante a década de 1980, varias industrias de alta tecnoloxía instaláranse na rexión metropolitana de Chicago. En 2000, o entón gobernador do Illinois George Ryan, declarou unha moratoria nas leis que aprobaban o uso da pena de morte no estado. En xaneiro de 2003, pouco antes do remate do seu mandato como gobernador do Illinois, Ryan reduciu a pena de todos os sentenciados á pena de morte a prisión perpetua.

Xeografía

Mapa político de Illinois.

Illinois limita ao norte con Wisconsin, ao nordeste co Lago Michigan, ao leste con Indiana, ao sur con Kentucky e ao oeste con Iowa e Missouri.

Posúe 629 quilómetros de extensión norte-sur e 340 quilómetros de extensión leste-oeste. A área do estado é de 119.283 km², dos cales 2.990 km² son masas de auga. O estado é o vixésimo quinto maior Estado do país, sendo o vixésimo cuarto se non se contan as masas de auga. O litoral do Illinois xunto ao Lago Michigan posúe 101 quilómetros de extensión.

Cerca de 500 ríos cruzan o estado. O Río Mississippi é o maior deles, e forma todo a fronteira occidental do estado xunto a Iowa e Missouri. O maior río completamente dentro do estado é o Río Illinois, que posúe 439 quilómetros de extensión. O estado posúe poucos lagos naturais, todos no nordeste do Estado; agás o lago Michigan, todos os demais son de pequeno porte. Porén, varios lagos artificialmente creados espállanse polo Illinois. O maior deles posúe máis de 10.000 hectáreas de tamaño.

Illinois está dividido en cinco rexións:

• As Áreas Intocadas (The Driftles Area) son unha rexión no extremo noroeste que non foron afectadas polas eras glaciais que ocorreron hai máis de dez mil anos en América do Norte. Posúe altas montañas e vales profundos. O punto máis alto do Estado está localizado nas Áreas Intocadas, e posúe 376 metros de altitude.
• As Planicies dos Grandes Lagos sitúanse no nordeste do estado. A rexión caracterízase polo seu terreo relativamente plano e moi fértil. Fai parte do leito do Lago Michigan.
• As Planicies Continuas (The Till Plains) compoñen a maior parte do Estado, estendéndose do centro-norte do Estado ata cerca do sur de Illinois. As xeeiras, durante as eras do xeo que ocorreron hai millares de anos, alisaron o terreo, que actualmente é relativamente plano. Caracterízase polo seu solo extremamente fértil, onde se practica a maior parte da agricultura do estado, e pola súa baixa altitude.
• As Montañas Shawnee ocupan unha estreita faixa no sur do estado, inmediatamente ao sur das Planicies Continuas. Caracterízase polo seu terreo relativamente alto, con picos de máis de 320 metros de altitude.
• As Planicies da Costa do Golfo ocupan o extremo sur do Estado. Caracterízase pola súa baixa altitude, as menores do estado. Aquí localízase o punto máis baixo do Estado, con 85 metros de altitude.

Clima

O clima do Illinois é temperado, con catro distintas estacións, con veráns quentes, e invernos fríos. O tempo é relativamente inestábel, e nun día dado pode mudar repentinamente, especialmente no inverno. Por veces, a temperatura chega a aumentar ou caer en ata 12 °C en apenas unha hora. O principal motivo desta inestabilidade é a ausencia de obstáculos xeográficos no estado e nas súas proximidades, o que permite o rápido movemento de correntes de aire vidas de calquera dirección.

As temperaturas caen á medida en que a latitude aumenta. No inverno, a proximidade co Lago Michigan ameniza os invernos do nordeste do estado. A temperatura media no inverno é de -7,6 °C no norte, -3 °C no centro-sur e de 1 °C no extremo sur. As mnimas varían entre -30 °C e 5 °C no nordeste, -35 °C e 1 °C no noroeste e -25 °C e 10 °C no extremo sur. As máximas varían entre -24 °C e 13 °C no nordeste, -28 °C e 7 °C no noroeste e -18 °C e 17 °C no extremo sur. A temperatura máis baixa rexistrada en Illinois foi en Conxersville, en 5 de xaneiro de 1999, de -38 °C.

A temperatura media no verán no norte é de 21 °C , e de 29 °C no sur. As mínimas varían entre 12 °C e 20 °C no norte e entre 16 °C e 26 °C no sur; e as máximas, entre 22 °C e 35 °C no norte e entre 25 °C e 38 °C no sur. A temperatura máis alta rexistrada foi de 47 °C, rexistrada en 14 de xullo de 1954, en East St. Louis.

A precipitación media anual varía bastante de rexión en rexión. No norte, a media é menor de 100 centímetros anuais. A precipitación media anual de neve varía entre 76 centímetros no norte a 25 centímetros no sur. Os tornados son moi comúns no estado, e, de feito, mataron máis persoas en Illinois que en calquera outro Estado americano. O máis destrutivo deles ocorreu en 1925, e matou máis de 600 persoas.

Política

Mapa do Illinois e dos seus 102 condados.

A actual Constitución de Illinois foi adoptada en 1970. Outras constitucións máis antigas foron adoptadas en 1818, 1848 e 1870. O Poder Lexislativo pode propor cambios na constitución estatal e, para seren aprobados, precisan de cando o menos 67% dos votos de ambas as cámaras do Lexislativo, e despois ser aprobados nunha votación pola poboación electoral do estado.

O principal oficial do Poder Executivo en Illinois é o gobernador. Este é elixido polos electores do Estado para mandatos de ata 4 anos de duración, e pode ser reelixido cantas veces queira. Outros oficiais gobernamentais tales como o Tenente Gobernador (Vice) tamén son elixidos pola poboación por mandatos de 4 anos de duración. O gobernador escolle un Secretario de Estado e a maioría dos oficiais dos diferentes consellos do país. As cámaras do Poder Lexislativo escollen un tesoureiro para un mandato de 4 anos de duración.

O Poder Lexislativo de Illinois -oficialmente a Asemblea Xeral- está composto polo Senado e pola Cámara dos Representantes. O Senado posúe un total de 59 membros e a Cámara dos Representantes 118 membros.

Illinois está dividido en 59 diferentes distritos senatoriais. Os electores de cada distrito elixen un senador, que representará ese distrito no Senado. O Estado tamén está dividido en 118 diferentes distritos representativos, onde a poboación de cada distrito escolle un representante que actuará na Cámara dos Representantes. Os senadores serven en mandatos de ata 4 anos de duración mentres que os representantes o son por un máximo de 2 anos.

O tribunal máis alto do Poder Xudicial é o Tribunal Supremo de Illinois. Todos os xuíces do Poder Xudicial son escollidos pola poboación, por mandatos de ata 4 anos de duración, podendo ser reelixidos cantas veces queiran.

Illinois está dividido en 102 condados diferentes, cada un gobernado por un Consello. Posúe preto de 1.287 cidades e vilas, máis do que calquera outro estado americano. Máis de 60% do orzamento do estado vén de impostos estatais, e o resto vén do goberno nacional.

Demografía

Crecemento da poboación do Illinois

Ano Habitantes 1810 12 282 1820 55 211 1830 157 445 1840 476 183 1850 851 470 1860 1 711 951 1870 2 539 891 1880 3 077 871 1890 3 826 352 1900 4 821 550

Ano Habitantes 1910 5 638 591 1920 6 485 280 1930 7 630 654 1940 7 897 241 1950 8 712 176 1960 10 081 158 1970 11 110 285 1980 11 427 414 1990 11 466 682 2000 12 419 293

De acordo co censo nacional de 2000, a poboación do Illinois en 2000 era de 12 281 054 habitantes. Unha estimativa realizada en 2004 aumenta este número ata 12 713 634. Este número inclúe preto de 1 682 900 persoas que naceron fóra do país, e que representan o 13,3% da poboación do estado.

Cerca de 80% da poboación vive dentro de 10 distintas rexións metropolitanas. Cerca de 65% vive dentro da rexión metropolitana de Chicago. Esta é a maior cidade do Illinois e a terceira maior dos Estados Unidos. A súa rexión metropolitana, con máis de 9 millóns de habitantes, tamén é a terceira maior do país.

Etnias

• 67,8% Brancos non hispanos
• 15,1% Afroamericanos
• 12,3% Hispanos
• 3,4% Asiáticos
• 0,2% Nativos indíxenas
• 1,9% Dúas ou máis etnias

En canto a procedencias, as principais son alemás (que forman 19,6% da poboación do estado), afroamericanas (15,1%) irlandesas (12,2%), mexicanas (9,2%) e polonesas (7,5%).

Aproximadamente tres de cada dez brancos do Estado afirman ter cando o menos algunha ascendencia alemá, facendo dos alemáns o maior grupo étnico do Estado. Os afroamericanos están presentes en gran número en Chicago, East St. Louis e no extremo sur do Illinois. Descendentes de nativos indíxenas e de británicos están concentrados principalmente no sueste do estado. A rexión metropolitana de Chicago posúe grandes números de irlandeses, mexicanos e poloneses. Outras descendencias étnicas inclúen ingleses, italianos e suecos.

Cerca de 86,7% da poboación naceu no país. O 13,3% restante naceu fóra do país, ou sexa, son inmigrantes. A maior parte dos inmigrantes instálase na rexión metropolitana de Chicago. Os mexicanos representan aproximadamente o 40% da poboación inmigrante, e os poloneses o 10%.

O 7,1% da poboación do Illinois posúe menos de 5 anos de idade, o 26,1% posúe menos de 18, e o 12,1% máis de 65 anos de idade. As persoas do sexo feminino representan aproximadamente o 51% da poboación do Estado.

Relixión

• Percentaxe da poboación do Illinois por relixión:
  • Protestantes – 69%
  • Igrexa católica – 30%
  • Outras afiliacións cristás – 1%
• Xudeus – 2%
• Outras relixións – 4%
• Non-relixiosos – 16%

Principais cidades

Chicago.

Cidades con máis de 1 000 000 habitantes Chicago Cidades con máis de 100.000 habitantes Aurora Joliet Naperville Peoría Rockford Springfield (capital estatal)

Importantes suburbios De Chicago Addison Arlington Heights Aurora Berwyn Bolingbrook Buffalo Grove Carol Stream Carpentersville Cicero Crystal Lake Des Plaines Downers Grove Elgin Elk Grove Villaxe Elmhurst Evanston Glendale Heights Glenview Hoffman Estates Joliet La Grange Lemont Mount Prospect Naperville Northbrook Oak Lawn Oak Park

Orland Park Oswego Palatine Park Ridge Round Lake Beach Schaumburg Skokie St. Charles Tinley Park Waukegan Western Springs Wheaton Wheeling De St. Louis Belleville Collinsville East St. Louis Edwardsville Granite City O'Fallon De Rockford Loves Park Machesney Park De Peoría East Peoría Morton Pekin Washington

Outras cidades, con máis de 10.000 habitantes Champaign Urbana Bloomington Normal East Moline Moline Rock Island Decatur Alton Bellwood Kankakee DeKalb Danville Quincy Galesburg Sterling Peru Freeport Carbondale Jacksonville Charleston Centralia

Ottawa Woodstock Herrin Mattoon Macomb Streator Lincoln Dixon Mount Vernon Marion West Frankfort Canton Rantoul Effingham Taylorville Morris Murphysboro Kewanee Sandwich Pontiac Harrisburg Braidwood Monmouth

Economía

Moeda de 25 centavos de dólar americano no Illinois.

A economía de Illinois está concentrada no sector terciario. O produto interno bruto do estado foi de 499.000 millóns de dólares en 2003, o quinto maior do país. A renda per capita foi de 32.965 dólares. O centro económico, financeiro e industrial do estado é Chicago.

O sector primario representa o 1% do PIB. A agricultura e a gandería supoñen o 0,98% do PIB do estado, e empregan preto de 168 mil persoas. O Estado é un dos líderes nacionais na produción anual de produtos agropecuarios. Os principais produtos cultivados ou criados no Estado son millo e soia (Illinois é un dos maiores produtores nacionais), ademais de trigo, gado e leite. A industria madeireira representa o 0,01% do PIB e emprega aproximadamente 250 persoas. A pesca representa menos do 0,01% do PIB e emprega aproximadamente 180 persoas.

O sector secundario representa o 21% do PIB. A industria de manufacturación representa o 16% e emprega aproximadamente 970 mil persoas. O valor total dos produtos manufacturados no Estado por ano é de 102.000 millóns de dólares. Chicago é o segundo maior polo industrial dos Estados Unidos, perdendo apenas con respecto aos Ánxeles. As principais industrias de manufacturación son alimentos industrializados, maquinaria industrializada, produtos químicos, computadores, softwares e eletrónica e material impreso. A industria de construción representa o 4,92% do PIB e emprega a case 373 mil persoas. A minería representa o 0,08% do PIB e emprega aproximadamente 15 mil persoas.

O sector terciario representa o 78% do PIB de Illinois. A Servizos comunitarios e pesoais corresponde o 23% do PIB, e empregan máis de 2,4 millóns de persoas. As finanzas representan o 20% e empregan case 678 mil persoas. Chicago é o maior polo financeiro da rexión central dos Estados Unidos e o segundo maior polo financeiro do país. Os servizos gobernamentais responden por 10% do PIB e empregan máis de 900 mil persoas. Os transportes e telecomunicacións responden por 7% do PIB e empregan preto de 420 mil persoas.

Educación

A primeira escola pública do Illinois foi fundada en 1784. En 1825, o goberno do estado instituíu un sistema estatal de educación pública, o Consello Estatal de Illinois de Educación (Illinois State Board of Education ou simplemente ISBE). Os 9 membros do ISBE son escollidos polo gobernador para mandatos de ata 6 anos de duración. O ISBE administra o sistema de educación pública no estado.

O ISBE anualmente revisa os padróns de calidade das escolas do estado, publicándoos nun estudo anual. Tamén fai recomendacións aos gobernadores e outros políticos en relación a gastos estatais na educación e patróns. Todos os nenos entre 7 e 15 anos de idade precisan frecuentar a escola. Cada cidade (ou condado, cando as cidades ou vilas dentro dun condado non posúen poboación para administrar un único sistema de educación municipal) administra o seu propio distrito escolar público.

A primeira biblioteca pública de Illinois foi inaugurada en 1818, en Albion. Actualmente, o Estado posúe millares de bibliotecas. Cada cidade posúe polo menos unha biblioteca pública.

Illinois posúe máis de 60 diferentes institucións de ensino superior, entre universidades e facultades. Algunhas delas posúen varios campus en diferentes cidades ou ata mesmo nunha mesma cidade.

Transportes e telecomunicacións

Chicago é o maior polo ferroviario dos Estados Unidos de América, e un dos maiores polos de estradas do país. Cerca de 45 compañías ferroviarias fornecen servizo de transporte de carga no Estado; a Amtrak atende a preto de 40 cidades no estado. O Aeroporto Internacional O'Hare, localizado en Chicago, é o segundo aeroporto con máis movementos do mundo.

Actualmente, publícanse en Illinois preto de 680 xornais; deles, aproximadamente 80 son diarios. 280 emisoras de radio, 45 emisoras de televisión e 40 estacións de TV por cable están localizadas no Estado.