Sewjerny mak
| |
| Sewjerny mak (Papaver nudicaule) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledoneny | |
| rjad: | (Ranunculales) |
| swójba: | Makowe rostliny (Papaveraceae) |
| podswójba: | Papaveroideae |
| ród: | Mak[1][2] (Papaver) |
| družina: | Sewjerny mak |
| wědomostne mjeno | |
| Papaver nudicaule | |
| L. | |
Sewjerny mak (Papaver nudicaule) je rostlina ze swójby makowych rostlinow (Papaveraceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Sewjerny mak je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 60 cm a šěrokosć wot 15 hač do 20 cm.
Ćeńke stołpiki su kosmate a bjezłopjenowe. Wone njesu jedne kćenje.
Na spódku stejace łopjena su blědozelene abo namódreń zelene.
Kćěje w zymje a nalěće. Wulke, wonjace kćenja su běłe, žołte, oranžowe abo róžojte. Krónowe łopješka su stołkane.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Pochadźa ze sewjernych dźělow sewjerneje Ameriki a Azije.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Družina so jako rězne kćenje we wšelakobarbnych sortach kultiwuje.
Noty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 245.
- ↑ W internetowym słowniku: Mohn
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 631 (němsce)
- Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 2. zwjazk, ISBN 3-411-12023-1, strona 198 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
