[go: nahoru, domu]

Jump to content

Աբու ալ-Մանսուր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աբու ալ-Մանսուր
Նախորդող Աբու ալ-Աբբաս
Հաջորդող Մահդի
 
Մասնագիտություն՝ Խալիֆա և բանաստեղծ
Դավանանք Իսլամ
Ծննդյան օր նոյեմբեր 713[1]
Ծննդավայր Հումեիմա, Q12204636?, Արաբական խալիֆայություն
Վախճանի օր հոկտեմբերի 7, 775[2] (61 տարեկան) կամ հոկտեմբերի 18, 775[3] (61 տարեկան)
Վախճանի վայր Mecca, Աբասյան խալիֆայություն[4]
Թաղված Jannat al-Mu'alla
Դինաստիա Աբբասյաններ
Քաղաքացիություն  Աբասյան խալիֆայություն
Հայր Մուհամմադ իբն Ալի իբն Աբդալլահ
Մայր Սալլամա
Ամուսին Umm Musa al-Hamriyah?, Hamada bint Issa? և Fatimah bint Muhammad al-Taymi?
Զավակներ Ալ-Մահդի, Sulayman ibn Abi Ja'far?, Ja'far ibn Abdallah al-Mansur?, Ja'far al-Ashgar?, Salih al-Miskin? և Aliyah bint al-Mansur?

Աբու Ջաֆար Աբդալլահ իբն Մուհամմադ ալ-Մանսուր (արաբ․՝ أبو جعفر عبدالله بن محمد المنصور‎‎, նոյեմբեր 713[1], Հումեիմա, Q12204636?, Արաբական խալիֆայություն - հոկտեմբերի 7, 775[2] կամ հոկտեմբերի 18, 775[3], Mecca, Աբասյան խալիֆայություն[4])[5],, Արաբական խալիֆա (754-775)։ Աբբասյանների դինաստիայից։ Մանսուր (նշանակում է «Հաղթական»), ամրապնդել է Աբբասյանների նորաստեղծ պետությունը։ Անց է կացրել վարչական-ֆինանսական բարեփոխումներ, ծանրացրել է հարկերը (Արմինիա կուսակալությունը տարեկան վճարել է 13 միլիոն արծաթ դիրհեմ), 762 թվականին հիմնել է Բաղդադը, որը դարձել է խալիֆայության մայրաքաղաքը։

Արմինիա կուսակալություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աբու ալ-Մանսուրը 750-753 թվականներին եղել Արմինիայի ոստիկան։ Խալիֆա դառնալուց հետո, նրա հրամանով վերացվում է զինվորական նպաստը, որի վերացվելուց հետո այն այլևս չի վերականգնվում ու նաև վերացվում է նախարարների և նրանց հեծելազորի քանակը պահելու անհրաժեշտությունը[6][7]։ Մանսուրի օրոք Արմինիայում բռնկվել է (774-775) ապստամբություն Մուշեղ Մամիկոնյանի գլխավորությամբ, և մոտ մեկ տարի երկիրը գտնվել է ապստամբների ձեռքին։

Ծանոթագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 الجزري ا. ا. الكامل في التاريخ (արաբ.)عَمَّان: بيت الأفكار الدولية, 2005. — P. 663. — 2000 p.
  2. 2,0 2,1 2,2 https://www.britannica.com/biography/al-Mansur-Abbasid-caliph
  3. 3,0 3,1 3,2 Алмансор (ռուս.) // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. АндреевскийСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. I. — С. 472.
  4. 4,0 4,1 4,2 الطبري م. ب. ج. تاريخ الأمم والملوك، تاريخ الطبري (արաբ.): طبعة مقدم لها بتوضيح في أسانيد الطبري وبيان المؤاخذات عليها، وصححت النسخة على أصح النسخ الموجودة، وخدمت بفهارس للآيات وفهارس للأحاديث، وفهارس للموضوعاتعَمَّان: بيت الأفكار الدولية, 2004. — P. 1588. — ISBN 978-9957-21-152-3
  5. Al-Souyouti, Tarikh Al-Kholafa'a (The History of Caliphs)
  6. «Ղեւոնդեայ վարդ. Պատմութիւն Հայոց», Սանկտ-Պետերբուրգ, 1887, 128.
  7. «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում», Նիկողայոս Ադոնց, Երևան, 1987, էջ 312.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Армения и арабский халифат», Տեր-Ղևոնդյան Ա. Ի., Երևան, 1977, էջ 105-110.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 240
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աբու ալ-Մանսուր» հոդվածին։