Albert Camus

Albert Camus (dipocapaké [al'bɛr ka'my]) (Mondovi (saiki Dréan), Aljazair, 7 November 1913– Villeblin, 5 Januari 1960) kuwi panulis filsafat / filsuf Prancis kalairan Aljazair. Dhèwèké kerep digolongaké minangka panulis eksistensialis, nanging mbokmenawa luwih bener diarani minangka panulis absurdis. Camus kuwi wong katurunan Spanyol.

Taun 1957 Camus dianugrahi Bebungah Nobel Sastra mawa yuswa 44 taun. Camus kuwi kekancan raket karo Jean-Paul Sartre, sastrawan eksistensialis lan Simone de Beauvoir. Camus tilar donya jroning sawijining kacilakan montor ing Villeblevin tanggal 5 Januari 1960.

Latar wuri

Lucien Auguste Camus, bapakné d'Albert, iku lair ing taun 1885 ing Ouled-Fayet ing départemen Aljir lan dhèwèké iku katurunan kolonis kapisan Prancis ing Aljazair.

Karya

Karya Albert Camus antara liya:

Le mythe de Sisyphe, 1942
L'Étranger, 1942
Caligula, 1944
La malentendu, 1944
La peste, 1947
L'état de siège, 1948
Lettres à un ami allemand, 1948
Les justes, 1950
L'homme révolté, 1951
La chute, 1956
L'exil et le royaume, 1957
Le premier homme (ora rampung, diterbitaké taun 1994 déning putriné, ing panerbitan Gallimard)

Delengen uga

Sastra Prancis

Pranala njaba

Masalah transklusi: {{En}} mung bisa kaanggo ing mandhala aran Barkas. Anggonen {{lang-en}} utawa {{en icon}} baé. Pranala menyang Bebungah Nobel

Artikel biografi iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké.