ბიო-სავარის კანონი

ბიო-სავარის კანონი — ფიზიკური კანონი პირდაპირი ელექტრული დენით წარმოქმნილი მაგნიტური ველის ინდუქციური ვექტორის დასადგენად. შეიქმნა ექსპერიმენტულად ბიოსა და სავარის მიერ, ხოლო ზოგადად ჩამოყალიბებულ იქნა ლაპლასის მიერ.

ვექტორული ველი B დამოკიდებულია ელექტრული დენის სიდიდეზე, მიმართულებაზე, სიგრძეზე და ასევე ფუნდამენტურ ფიზიკურ მუდმივაზე, რომელსაც მაგნიტური მუდმივა ეწოდება.

ფორმულირება

ბიო-სავარის კანონი გამოიყენება სტაციონატული დენის მიერ გენერირებული მაგნიტური ველის გამოსათვლელად. SI სისტემაში ამ კანონს აქვს სახე

$\mathbf {B} =\int {\frac {\mu _{0}}{4\pi }}{\frac {Id\mathbf {l} \times \mathbf {\hat {r}} }{|r|^{2}}},$

ან, ექვივალენტურად,

$\mathbf {B} =\int {\frac {\mu _{0}}{4\pi }}{\frac {Id\mathbf {l} \times \mathbf {r} }{|r|^{3}}},$

სადაც

I არის დენი,

dl არის ვექტორი, რომლის მიმართულება ემთხვევა დენის ლოკალურ მიმართულებას.

B არის მაგნიტური ველის ინდუქცია

μ₀ არის მაგნიტური მუდმივა,

$\scriptstyle {\hat {\mathbf {r} }}$ არის წანაცვლების ერთეულოვანი ვექტორი, რომელიც მიმართულია დენის ელემენტიდან იმ წერტილისკენ, სადაც ხდება დენის მნიშვნელობის გამოთვლა, და

$\scriptstyle {\mathbf {r} =r{\hat {\mathbf {r} }}}$ არის წანაცვლების ვექტორი.

იხიილეთ აგრეთვე

• მაქსველის განტოლებები
• კულონის კანონი