dîdar

 Binêre herwiha: Dîdar

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /diːˈdɑːɾ/
• Kîtekirin: dî·dar

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dîdar	dîdar
Îzafe	dîdara	dîdarên
Çemandî	dîdarê	dîdaran
Nîşandera çemandî	wê dîdarê	wan dîdaran
Bangkirin	dîdarê	dîdarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dîdarek	dîdarin
Îzafe	dîdareke	dîdarine
Çemandî	dîdarekê	dîdarinan

dîdar mê

1. dîmen, xuyang, bergeh, menzere (li Dihokê ev bikaranînê nîne)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. hevdîtin, çav pê keftin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Da me çeşmê qehr û xeşmê rim li dil da go edeb
  Kuştiyên dîdar û dînê bêxeta her deh sed in
  Her seher dîsa ji nû wên têne kêrê sed celeb — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

dîtin

Jê

• dîdarî

Werger

• Farisî : دیدار‎ → fa, دیدار‎ → fa, گفتگو‎ → fa
• Îngilîzî : (1) view → en, (2) interview → en, meeting → en, appointment → en, ^?ken → en, ^?visage → en
• Erebî: لقاء‎ → ar, رؤية‎ → ar, منظر‎ → ar, موعد‎ → ar
• Tirkî : didar → tr, hüsnücemal → tr, mülaki → tr, tablo → tr, cemal → tr, görgü → tr, görünür → tr, görüşmeci → tr

Soranî

Navdêr

dîdar

1. hevdîtin, dîdar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)