înî

 Binêre herwiha: ini û -înî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /iːˈniː/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: î·nî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	înî	înî
Îzafe	îniya	îniyên
Çemandî	îniyê	îniyan
Nîşandera çemandî	wê îniyê	wan îniyan
Bangkirin	îniyê	îniyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îniyek	îniyin
Îzafe	îniyeke	îniyine
Çemandî	îniyekê	îniyinan

înî mê

1. în, eynî, heynî, cume, xutbe,
   roja piştî pêncşemê û berî şemiyê

Etîmolojî

Binêre: în.

Werger

• Erebî: ^?الجمعة‎ → ar
• Farisî: آدینه‎ → fa, جمعه‎ → fa
• Îngilîzî: Friday → en
• Tirkî: Cuma → en

Formeke lêkerê

înî

1. ( ji "anîn" yan "înan") (tu dê) bînî, biînî, bihînî

   Ka tu ê bo mi piçek avê înî? (Ka ji kerema xwe ji min re hinek avê bîne.)