Доцна антика

Барберинска слоновача, од Леонидска/Јустинијанска Византија од еден царски диптих, изработен во царска работилница во Константинопол во првата половина на шестиот век (музеј Лувр)

Доцна антика е груба периодизација за периодот од н.е. помеѓу 300 - 600 година, употребена од историчарите и научниците за да се опише интервалот помеѓу Класичната Антика и Средниот Век воглавно во Европа и Медитеранскиот свет. Тоа е временскиот период помеѓу пропаста на Западното Римско Царство од 3 век н.е натаму, сè до Исламското освојување, и повторното формирање на Источна Европа под името Византиско Царство. Терминот Spätantike, буквално "Доцна антика", бил употребен од германските историчари од моментот кога ја популаризирал Алојз Ригли во раниот 19 век,.

Македонија

Во Македонија доцната антика го опфаќа периодот од 2 - 4 век. Во Музејот на Македонија постои доцноантичката збирка која брои вкупно 516 предмети (керамички и стаклени садови, керамички и бронзени светилки, накит, декоративна пластика). Во постојаната музејска поставка се изложени 184 предмети, карактеристични за втората значајна етапа на Римското Царство и кои претставуваат одраз на новата доцноримска култура.

Надворешни врски

• Музеј на Македонија
• Worlds of Late Antiquity, from the Универзитет на Пенсилванија
• Mosaic, извори, документи и клучни термини во Доцната антика.
• The End of the Classical World, извори и документи од Книга на Интернет за средниот век
• Overview of Late Antiquity, од ORB [1]
• Оддел за Доцна антика во Средоземјето на ОРБ од ОРБ [2]