NGC 67A
| NGC 67A | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Андромеда |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 18 м 12,1 с |
| Деклинација | + 30° 3' 19" |
| Положбен агол | 100° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E5 |
| Привиден сјај (видлив) |
14,7 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,7 |
| Површински сјај | 12 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,4' х 0,2' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Парсонс |
| Откриена | 7 октомври 1855 |
NGC 67A — елиптична галаксија во соѕвездието Андромеда, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 7 октомври 1855 година од страна на Вилијам Парсонс, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 72 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 67A е од видот E5.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,7 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,7 m, додека површинскиот сјај изнесува 12 m/лм2.[2] NGC 67A има привидни димензии од 0,4' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 18 м 12,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 30° 3' 19". Положбениот агол на објектот е во износ од 100°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 67A е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 138159. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 89; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2261. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1257.
