Елен Стофан
| Елен Стофан | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | 24 февруари 1961 Оберлин, Охајо, САД |
| Полиња | Планетарна наука |
| Установи | НАСА, Смитсонијан |
| Поважни награди | Претседателска награда за рана кариера за научници и инженери[1] |
Елен Рене Стофан (родена на 24 февруари 1961година) — потсекретар за наука и истражување во Смитсонијан и претходно била директор на Националниот музеј за авијација и вселена.
Како планетарен геолог, Стофан работела како главен научник на НАСА и како главен советник на администраторот на НАСА Чарлс Болден за научните програми, планирањето и инвестициите на агенцијата. Претходно, таа била потпретседател на Прохем Истражување во Лејтонсвил, Мериленд и како почесен професор на одделот за науки за Земјата на Универзитетскиот колеџ во Лондон.
Ран живот и образование[уреди | уреди извор]
Елен Стофан е ќерка на Ендру Џ. Стофан, ракетен инженер кој работел за НАСА во голем број улоги, вклучувајќи како директор на Истражувачкиот центар на НАСА Луис и соработник администратор за Канцеларијата на вселенската станица на НАСА.[2]
Елен Стофан ја стекнала својата диплома за наука по геологија на Колеџот Вилијам и Мери во 1983 година и продолжила да магистрира и докторира на Универзитетот Браун.[2][3] Нејзината докторска теза, била прифатена во 1989 година, и била насловена „Геологија на короните и домалните структури на Венера и модели на нивното потекло“.
Кариера[уреди | уреди извор]
Истражувањето на Стофан се фокусирало на геологијата на Венера, Марс, Сатурновата месечина Титан и Земјата. Таа била и придружна членка на мисијата Касини во радарскиот тим на Сатурн и ко-истражувач на звучникот MARSIS на мисијата Марс Експрес. Таа исто така била главен истражувач на Титан Маре Експлорер, предложена мисија за пловечки лендер што требало да се испрати до Титан. Од 1991 до 2000 година, таа била на голем број високи научни позиции во лабораторијата за млазен погон на НАСА во Пасадена, Калифорнија, вклучително и главен научник за Програмата на НАСА за Новиот милениум, заменик научник на проектот за мисијата Магелан во Венера и научник за експерименти Раборнажинг Ц (СИР-Ц), инструмент кој обезбедувала радарски снимки на Земјата при два летови на вселенскиот шатл во 1994 година. Стофан напишала и објавила бројни стручни трудови, книги и поглавја од книги и претседавала со комисии, вклучувајќи го панелот за внатрешни планети на Националната академија за Декадалното истражување на планетарна наука 2009-2011 година и Групата за анализа на истражување на Венера.[4]
Во ноември 2020 година, Стофан била именувана за член на тимот за преглед на агенцијата запретседателската транзиција на Џо Бајден за поддршка на транзиционите напори поврзани со Националната администрација за аеронаутика и вселена.[5] Во март 2021 година, таа станала потсекретар за наука и истражување во Смитсонијан.[6]
Награди и почести[уреди | уреди извор]
Меѓу нејзините многубројни награди, Стофан ја добила Претседателската награда за рана кариера за научници и инженери во 1996 година.[7] Во 2022 година во нејзина чест бил именуван астероидот 328677 Стофан.[8]
- Почесен доктор на науки, Универзитетот во Ајова, 2020 година[9]
- Почесен доктор на науки, Политехничкиот институт Ворчестер, 2019 година[10]
- Почесен доктор на науки, Колеџ Вашингтон и Џеферсон, 2016 година[11]
- Почесен доктор на науки, Колеџ на Вилијам и Мери, 2016 година[12][13]
- Соработник, Американско здружение за унапредување на науката, 2023 година[14]
Избрани публикации[уреди | уреди извор]
- Stofan, Ellen; Cravens, Thomas E.; Esposito, Larry W., уред. (2007). Exploring Venus as a Terrestrial Planet. American Geophysical Union.
- Stofan, Ellen; Jones, Tom (2008). Planetology: Unlocking the Secrets of the Solar System. National Geographic. ISBN 978-1-4262-0121-9.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Соопштение за печатот од лабораторијата за млазен погон Архивирано на 4 март 2016 г. (1996)
- ↑ 2,0 2,1 Werner, Debra (Oct 7, 2013). „Profile: Ellen Stofan, NASA Chief Scientist“. SpaceNews. Архивирано од изворникот на February 5, 2014.
- ↑ „Alumna Ellen Stofan '83 to be NASA's chief scientist“. News & Events. College of William & Mary. July 29, 2013.
- ↑ Loff, Sarah (24 February 2015). „Dr. Ellen Stofan, Chief Scientist“. nasa.gov. Архивирано од изворникот на 9 March 2021. Посетено на 5 February 2014.
- ↑ „Agency Review Teams“. President-Elect Joe Biden. Архивирано од изворникот на 28 August 2022. Посетено на 10 November 2020.
- ↑ Грешка во повикувањето на Шаблон:Наведена изјава за печат: Параметарот title мора да се определи
- ↑ „President Selects Outstanding Young Scientists“. Office of the Press Secretary. December 16, 1996. Посетено на June 23, 2020.
- ↑ „New Names of Minor Planets. (328677) Stofan. 2009 SG309“ (PDF). WGSBN Bulletin. 2 (4): 10. March 21, 2022.
- ↑ „Former NASA chief scientist to receive honorary degree“. This is UIowa (англиски). Посетено на 2022-05-14.
- ↑ „Worcester Polytechnic Institute Announces 2019 Commencement Speakers and Honorees“. WPI. 26 March 2019. Посетено на 2022-05-14.
- ↑ „W&J Honors Four Extraordinary Individuals During Commencement Ceremony“. Washington & Jefferson College (англиски). 2016-05-05. Посетено на 2022-05-14.
- ↑ „William & Mary - Ellen Stofan '83, D.Sc. '16“. William & Mary (англиски). Посетено на 2022-05-14.
- ↑ „NASA's Chief Scientist, William & Mary Alumna to Headline 2016 Charter Day Ceremony“. Williamsburg Yorktown Daily (англиски). 2016-01-11. Посетено на 2022-05-14.
- ↑ „AAAS Honors Three Smithsonian Scientists as Lifetime Fellows“. Smithsonian Institution.