[go: nahoru, domu]

Pergi ke kandungan

Carlill lwn Carbolic Smoke Ball Company

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Carlill lwn Carbolic Smoke Ball Co
MahkamahMahkamah Rayuan (Bahagian Sivil)
Nama penuh kesLouisa Carlill lwn Carbolic Smoke Ball Company
Tarikh keputusan7 Disember 1892
Petikan[1892] EWCA Civ 1, [1893] 1 QB 256
HakimLindley LJ, Bowen LJ dan AL Smith LJ
Sejarah Kes
Tindakan sebelumCarlill lwn Carbolic Smoke Ball Co [1892] 2 QB 484 (QBD)
Tindakan susulantiada
Pendapat kes
Lindley LJ, Bowen LJ dan AL Smith LJ

Carlill v Carbolic Smoke Ball Company [1892] EWCA Civ 1 merupakan sebuah keputusan undang-undang kontrak Inggeris oleh Mahkamah Rayuan. Hal ini penting untuk masalah penasaran subjek dan bagaimana hakim berpengaruh (terutama Lindley LJ dan Bowen LJ) membangunkan undang-undang dengan cara yang inventif. Carlill ini sering dibahas sebagai kes kontrak pengantar, dan mungkin sering menjadi kes undang-undang pertama kajian undang-undang mahasiswa.

Kes tersebut merupakan ubat flu yang disebut "bola asap karbol". Pengilang diiklankan bahawa pembeli yang merasa tidak bekerja akan diberikan £ 100, sejumlah besar wang pada saat itu. Syarikat ini ditemui telah terikat oleh iklan tersebut, yang ditafsirkan sebagai membuat kontrak. Mahkamah Rayuan memutuskan elemen penting dari kontrak semua hadir, termasuk tawaran dan penerimaan, pertimbangan dan niat untuk mencipta hubungan undang-undang.

Fakta penting

[sunting | sunting sumber]

Syarikat Carbolic Smoke Ball mengeluarkan produk yang didakwanya boleh mencegah selesema apabila diguna. Syarikat ini kemudiannya menerbitkan iklan yang menjanjikan £100 kepada sesiapa yang mendapat selesema selepas menggunakan produknya mengikut panduan yang dinyatakan dalam iklannya.

Secara spesifiknya, mereka menyatakan:

Ganjaran £100 akan dibayar oleh Syarikat Carbolic Smoke Ball kepada sesiapa yang mendapat selesema, batuk atau apa-apa sakit yang disebabkan batuk, selepas menggunakan bola ini tiga kali sehari selama dua minggu mengikut panduan yang disertakan setiap bola. £1000 disimpan dengan Alliance Bank, di Regent Street, menunjukkan keiklasan kami dalam perihal ini.

Puan Carlill yang bergantung kepada perjanjian yang dibuat dalam iklan berkenaan, membeli salah satu daripada bola ini dan menggunakannya dalam cara yang dipandukan, tetapi masih mendapat selesema.

Keputusan

[sunting | sunting sumber]

Syarikat Carbolic mendakwa bahawa tiada penguatkuasaan kontrak antara dirinya dan pengguna bola asap ini atas sebab tiada penerimaan tawarannya, kerana Puan Carlill tidak pernah memberitahu Syarikat bahawa dia menerima tawarannya, atau pertimbangan, kerana Syarikat tidak mendapat apa-apa keuntungan daripada kegunaan produk itu selepas penjualannya. Mahkamah menolak kedua-dua hujaj ini dan memutuskan bahawa iklan berkenaan merupakan tawaran kontrak unilateral yang sah antara Syarikat Carbolic Smoke Ball dan sesiapa yang memuaskan syarat yang ditetapkan dalam iklan berkenaan. Apabila Puan Carlill telah memuaskan syarat-syarat berkenaan dia punyai hak penguatkuasaan kontrak; kerana perlakuannya merupakan penerimaannya terhadap tawaran. Tambahan pula, pertimbangan telah diberikan pada deposit bank berjumlah £1000 yang 'menunjukkan keiklasan mereka dalam perihal ini' dan menunjukkan bahawa iklan ini bukanlah hanya tomahan semata-mata.

Pengaruh kemudian

[sunting | sunting sumber]

Kes ini telah dipetik secara meluas dalam kes masyhur Amerika Syarikat "Pepsi Points", Leonard lwn Pepsico, Inc., 88 F.Supp.2d 116 (1996), di mana Hakim Kimba Wood menulis:

Setelah lama menjadi sebahagian ajaran di fakulti undang-undang, Carbolic Smoke Ball mendapat namanya tidak hanya daripada "objek aneh dan bermisteri yang terbabit"... tetapi juga daripada peranannya dalam membentuk undang-undang tawaran unilateral.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]

Smokeball atau bola asap yang dimaksudkan adalah satu berbola getah dengan satu saluran yang digabungkan. Ia dipenuhi dengan asid karbolik, dan tiub ini kemudiannya dimasukkan dalam hidung pengguna. Ia dipicit daripada bawah untuk melepaskan hangitan dalam hidung pengguna. Ini akan membuatkan hidung itu meleleh, dan ini diharapkan mengeluarkan batuk. Pada hakikatnya, keradangan yang ditimbulkan oleh alat ini berkemungkinan menambah kebarangkalian mendapat selesema.

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]