beledigen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  beledigen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·le·di·gen

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘krenken’ voor het eerst aangetroffen in 1588
• met het voorvoegsel be-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
beledigen	beledigde	beledigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

beledigen

1. overgankelijk (nare) opmerkingen maken tegen of over een persoon die dat niet leuk vindt

   • Hij had zijn buurman beledigd, dus die ging boos naar huis. 
   • Iemand die snel op zijn teentjes getrapt is, voelt zich snel beledigd. 

   ▸ Wij zitten nog volop in een rouwproces, weet je wel? Als jij nu naar je werk gaat, dan beledig jij onze kinderen, mij, en bovenal jezelf.

   ▸ ‘De enige die hier van beledigen een sport heeft gemaakt ben jij, Jeroen.’

Synoniemen

• krenken, schofferen
• affronteren, grieven, krenken

Afgeleide begrippen

• belediger, belediging

Vertalingen

    1. nare opmerkingen maken tegen of over een persoon   

Duits: beleidigen (de), kränken (de), izv schofferen: brüskieren (de) Engels: insult (en), offend (en), affront (en) Frans: insulter (fr), offenser (fr), injurier (fr) Italiaans: offendere (it)

Papiaments: insultá Pools: obrazić (pl) Spaans: insultar (es), ofender (es), afrentar (es), agraviar (es) Zweeds: förolämpa (sv)

Gangbaarheid

• Het woord beledigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beledigen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.