preposisjonens
Uiterlijk
- pre·po·si·sjo·nens
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel pre-, met het achtervoegsel -sjon en met de woorduitgang -ens
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
preposisjonens
- genitief bepaald mannelijk enkelvoud van preposisjon