tidur
Uiterlijk
- ti·dur
tidur
- [1] terjaga
- tidur-tidur, bertidur-tiduran, meniduri, menidurkan, tertidur, tiduran, tidur-tiduran, ketiduran, seketiduran, penidur, peniduran, petiduran
- tidur ayam, tidur kayak kebo
- kamar tidur, obat tidur, tempat tidur
- tid·ur
- samenstelling van tid zn en ur
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | tidur | tiduret | tidur | tiduren |
genitief | tidurs | tidurets | tidurs | tidurens |
tidur o
- een apparaatje dat (bijv. in de keuken) gebruikt wordt om de tijd te meten, timer, kookwekker