[go: nahoru, domu]

Naar inhoud springen

Duitse dog

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Altapedia (overleg | bijdragen) op 5 jun 2016 om 12:22. (→‎Gezondheid)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Duitse dog
Hondenras
Duitse dog
Duitse dog
Basisinformatie
Andere namen Deense dog
Oorsprong Duitsland
Classificatie FCI: Groep 2 Sectie 2.1 #235
Zie ook de lijst van FCI-nummers
Lijst van hondenrassen

De Duitse dog, ook wel Deense dog, is een ras van grote honden.

Geschiedenis

Reeds 4000 jaar geleden hadden de Assyriërs grote, kort behaarde vechthonden, die men als voorouders van de Duitse dog, de Engelse buldog, de mastiff en de Bordeauxdog mag aanzien. Dat deze honden van de langharige Tibetaanse dog afstammen, die grote gelijkenissen vertoont, kan enkel vermoed worden. De Kelten hebben deze doggen-oerouders naar Engeland en Ierland gebracht.

Duidelijk laat zich de geschiedenis van de Duitse dog vanaf de 16de eeuw tekenen. Toen werden in Engeland sterke, hoogbenige doggen ingevoerd, die uit kruisingen tussen de mastiff en de Ierse wolfshond ontstonden. In het begin van de 17de eeuw werd de fokkerij in Duitsland zelfstandig.

Als beren-, everzwijn- en herthond werd hij aan de hof van de vorsten van Duitsland gehouden. Zij waren in staat deze dieren zelfstandig te doden. Voor hun eigen bescherming droegen de doggen 'beschermkledij' die uit dikke doeken was gemaakt. Om de oren te beschermen werden deze meestal kort gecoupeerd.

Toen de jachtgewoontes veranderden en drijfjachten stopten, werd de dog een liefhebbersdier.

De benaming "Duitse dog" werd voor het eerst in 1878 in Berlijn voorgesteld en in 1888 werd de Deutscher Doggen Club (DDC) gesticht. Op 1 oktober 1893 is de Nederlandse Duitse Doggen Club (NDDC) opgericht, welke daarmee de oudste speciaalclub van Nederland is. Er zijn momenteel 30 Duitse Doggenclubs bekend over de hele wereld.

Uiterlijk

De Duitse dog is een van de grootste hondenrassen. De lichaamsbouw is krachtig en elegant. Reuen bereiken een schofthoogte van minimaal 80 cm. Hun gewicht ligt tussen de 50 - 80 kg. Ze hebben hoog aangezette, hangende oren.

De vacht is kort en glad aanliggend. Er bestaan drie kleurslagen:

  • Geel of geel gestroomd met zwart masker
  • Blauw en zwart uit blauw
  • Zwart en wit met zwarte vlekken (harlekijn), mantel, platen en grijstijger

De kleurslagen hierboven worden erkend door de Duitse Doggenclub. Echter de grijstijger wordt tegenwoordig ook erkend, alleen nog niet altijd op tentoonstellingen. De grijstijger mag geen NEK, Niet Erkende Kleur, meer genoemd worden. Hij gaat tegenwoordig gewoon naar shows en er zijn zelfs al goedgekeurde grijstijgers

Karakter

Over het algemeen geldt dat Duitse doggen een stabiel karakter hebben, tolerant zijn tegenover kinderen en geschikt zijn om in een gezin te houden. Voorzichtigheid is - net als bij andere honden - altijd geboden. Bijtincidenten kunnen echter grote gevolgen hebben[1] doordat de kaken en hoektanden aanzienlijk groter zijn dan die van een gemiddelde hond. Vanwege hun formaat en kracht verdient de opvoeding, socialisatie en de africhting op een hondenschool extra aandacht. Duitse doggen dienen over voldoende ruimte te beschikken.

Gezondheid

Twee op de vijf Duitse doggen krijgen te maken met maagtorsie[2], iets dat in mindere mate ook voorkomt bij andere hondenrassen, vooral die met een grote en diepe borstkas.[3] Dit is een acuut levensbedreigende aandoening die zeer snel ingrijpen van een dierenarts vereist om ophopende gassen uit de maag te laten ontsnappen. Soms wordt, preventief of na een maagkanteling, een gastropexie uitgevoerd: een operatie waarbij de maag aan de buikwand vastgemaakt wordt. Maagtorsie is vooral te herkennen aan het plotseling opzwellen van de buik, soms in enkele minuten.

Andere erfelijke of veel voorkomend afwijkingen [4] bij Duitse doggen zijn;

  • Kanker; Zoals veel rassen en kruisingen kunnen Duitse doggen lijden aan verschillende vormen van kanker. De twee meest geziene vormen bij de Duitse dog zijn osteosarcoom en lymfoom. Deze tezamen met hart- en vaatziekten en maagtorsies zijn de belangrijkste doodsoorzaak bij de Duitse dog.
  • Hart- en vaatziekten; Bij de duitse dog komt een verscheidenheid van hart-en vaatziekten voor, evenals aangeboren hartafwijkingen waaronder dilaterende cardiomyopathie (DCM), tricuspidalisklepdysplasie (TVD) en anderen.
  • Heupdysplasie; Heupdysplasie is een veel voorkomende aandoening bij veel honden van grote rassen en kan resulteren in een slopende orthopedische aandoening van de heup. Het wordt veroorzaakt doordat de heupkop niet goed past in de heupkom, wat instabiliteit van het gewricht als gevolg heeft. Na verloop van tijd kan deze misvorming ontzettend veel pijn en immobiliteit veroorzaken.
  • Hypothyreoïdie; Tekort aan schildklierhormonen.
  • Wobblersyndroom (CVI); (CVI: cervicale vertebrale instabiliteit) - Symptomen van wobblersyndroom bij Duitse Doggen verschijnen meestal tussen de leeftijd van 3 en 18 maanden, en omvatten zwakte, slechte coördinatie en verwarring (ataxie). Deze symptomen verergeren na verloop van enkele maanden en, met de tijd, kan een getroffen hond een overdreven manier van lopen ontwikkelen die geleidelijk verergert. Dit is een pijnlijke aandoening die wordt veroorzaakt door een afwijking van de wervelkolom. Het is een chronische, progressieve ziekte en zonder behandeling wordt de toestand van de hond slechter.
  • Cataracten; niet gebruikelijk maar ook voorkomend is staar.
  • Oogafwijkingen (bv entropion) zijn ook niet onbekend bij het ras.
  • HOD en Pano; Dit zijn pijnlijke aandoeningen van de botten die zich voordoen tijdens de snelle groeifase van puppy-tijd. Ze veroorzaken heftige kreupelheid. HOD is veruit het ernstigst en kan dodelijk zijn. Pano gaat meestal vanzelf over en heeft geen behandeling nodig. HOD staat voor hypertrofische osteodystrofie. Pano is een afkorting voor Panosteitis.
  • Ziekte van von Willebrand; Net als bij de mens komt hemofilie ook bij Duitse doggen voor en vormt een serieus probleem.

In Amerika is men bezig een wereldwijde databank [5] op te zetten met zo uitgebreid mogelijk geteste Duitse doggen en deze resultaten openbaar te plaatsen.

Zie de categorie Great Dane van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.