Precariaat
Precariaat is een sociologisch en economisch begrip dat de woorden proletariaat en precair samentrekt. Het neologisme werd omschreven door de professor ‘Economische zekerheid’ Guy Standing van de universiteit van Bath. Het verwijst naar de onzekerheid op sociaal, economisch, cultureel en politiek vlak van de groeiende groep die uitmondt in populisme en extremisme.[1]
The new dangerous class
Guy Standing waarschuwt in zijn boek 'The Precariat, the new dangerous class’ voor de gevolgen van die onzekerheid. Het precariaat kenmerkt zich door korte banen, lage inkomens, moeilijke relaties, weinig sociale zekerheid en of het ontbreken van een politieke stem. Bijgevolg is het precariaat vatbaar voor populisme en extremisme en vormt het een democratisch gevaar. Die precaire klasse breidde de laatste jaren uit en werd diverser aldus Standing. In Japan schat hij de bevolkingsgroep op meer dan 20 miljoen.[2] In Europa werd het precariaat een thema in de vroege 21ste eeuw: hoogopgeleide jongeren vonden geen baan of verrichtten onderbetaald werk.[3]
Basisinkomen
Standing denkt dat een basisinkomen de eerste stap is om ‘de nieuwe gevaarlijke klasse’ te vermijden of te bestrijden.
References
Bibliography
- Guy Standing, The Precariat: The New Dangerous Class, Bloomsbury Academic, 2011, ISBN 1849663513.