[go: nahoru, domu]

Naar inhoud springen

Stemhebbende faryngale fricatief

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Mexicano (overleg | bijdragen) op 6 jun 2009 om 01:03. (Titel van Stemhebbende pharyngeale fricatief gewijzigd in Stemhebbende faryngale fricatief: Juiste spelling is faryngaal)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De stemhebbend pharyngeale fricatief is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet aangeduid wordt met [ʕ] , en in X-SAMPA met ?\.

Hoewel de klank in het IPA-systeem doorgaans bij de fricatieven wordt ingedeeld, lijkt [ʕ] ook sterk op een approximant. Er is geen taal bekend waarin bij deze klank duidelijk een verschil is tussen een fricatief een approximant.

Kenmerken

  • De manier van articulatie is approximant, of in sommige gevallen fricatief, wat inhoudt dat de klank geproduceerd wordt door hinder die de luchtstroom ondervindt op de plaats van articulatie, waarbij doorgaans geen turbulentie optreed
  • Het articulatiepunt is pharyngeaal, wat inhoudt dat de klank wordt gevormd met de achterkant van de tong tegen de pharynx.
  • Het type articulatie is stemhebbend, wat wil zeggen dat de stembanden meetrillen bij het articuleren van de klank.
  • Het is een orale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht door de mond naar buiten stroomt.
  • Omdat de klank wordt gearticuleerd vanuit de keel zonder hulp van een onderdeel in de mond, is de klank niet onder te verdelen bij de laterale of centrale medeklinkers.
  • Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.