Tubifex
| Tubifex | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Tubifex tubifex Müller, 1774 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Tubifex op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Tubifex is een geslachts van borstelwormen waarvan de soorten bekend zijn als de (beek)slingerwormen. Ze komen over de hele wereld voor en leven op de bodem van zoete wateren zoals rivieren en meren. De bekendste soort is Tubifex tubifex. De verschillende soorten die moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn omdat na de paring het geslachtsorgaan verdwijnt, en omdat de uiterlijke verschijningsvorm ook afhangt van de saliniteit.
Het diertje, dat goed te kweken is, wordt vooral als voer in onder andere aquaria en terraria gebruikt. Voor dat doeleinde wordt hij vaak gedroogd of ingevroren verhandeld, zodat de bij de wormpjes bekende bacteriën (Myxobolus cerebralis en M. cotti) de leefomgeving niet besmetten.
Slingerwormen leven gewoonlijk in de modder, in met slijm beklede gangetjes. Bij gevaar trekken ze zich helemaal in deze gangen terug, normaal steekt een deel van de worm eruit en maakt een slingerende beweging om zich zuurstofrijker water "toe te wuiven". Doordat ze hemoglobine (rode bloedkleurstof) bezitten, kunnen ze ook in zuurstofarme omstandigheden leven. Zelfs korte periodes, tot 2 dagen, van zuurstofloosheid kunnen ze overleven doordat de stofwisseling dan omschakelt op glycolyse, de splitsing van suiker in melkzuur waarbij energie vrijkomt maar geen zuurstof benodigd is. De worm leeft van zwevend organisch materiaal.