Per gewichtsklasse, vier bij de mannen en vier bij de vrouwen, waren zestien plaatsen beschikbaar. Een Nationaal Olympisch Comité (NOC) mocht maximaal acht atleten afvaardigen en maximaal een atleet per onderdeel. Een quotaplaats werd via de kwalificatie toegekend aan een NOC en niet aan een atleet. Gastland Japan was verzekerd van deelname aan vier van de acht evenementen. Vier plaatsen – twee per geslacht en verspreid over de acht onderdelen – werden vergeven door de olympische tripartitecommissie. De overige 120 plaatsen werden via kwalificatie ingevuld, waarvan het proces voor alle onderdelen gelijk was.[2]
Per onderdeel kwalificeerden vijf atleten zich via de olympische ranglijst van 7 december 2019. De acht winnaars van Grand Slam Series in december 2019 plaatsten zich eveneens voor de Spelen indien ze zich nog niet gekwalificeerd hadden; anders kwam de quotaplaats toe aan het NOC van de hoogst geklasseerde taekwondoka op de olympische ranglijst die zich nog niet gekwalificeerd had. Tot slot werden er in totaal 72 quotaplaatsen vergeven middels continentale kwalificatietoernooien. Enkel NOC's waarvan minder dan twee atleten per geslacht zich hadden gekwalificeerd via de olympische ranglijst mochten deelnemen aan de continentale toernooien. Voor Afrika (22, 23 februari 2020), Amerika (11, 12 maart 2020), Azië (14-25 mei 2021) en Europa ((7-9 mei 2021) waren elk zestien quotaplaatsen te verdienen – twee per evenement – en voor Oceanië (29 februari 2020) acht plaatsen – een per evenement.[2]