[go: nahoru, domu]

Naar inhoud springen

Taekwondo op de Olympische Zomerspelen 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Taekwondo op de Olympische Zomerspelen 2020 voor het laatst bewerkt door 2a02:a44c:15c:1:df4:cb23:88d3:deba (overleg) op 25 aug 2024 11:57. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
pictogram taekwondoTaekwondo op de Olympische Zomerspelen 2020
Gehouden in Vlag van Japan Tokio
Jaar 2021
Data 24 – 27 juli
Sport Taekwondo
Accommodatie(s) Makuhari Messe
Deelnemers 128
Evenementen 8
Vorige: 2016     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Taekwondo op de
Olympische Zomerspelen 2020
MannenVrouwen
–58 kg–49 kg
–68 kg–57 kg
–80 kg–67 kg
+80 kg+67 kg
de Makuhari Messe (2012)

Taekwondo was een van de olympische sporten die beoefend werd tijdens de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. De wedstrijden vonden plaats in de Makuhari Messe in Chiba, zo'n 35 kilometer ten zuidoosten van Tokio gelegen.

Het deelnemersveld bestond uit 128 atleten, zowel bij de mannen als vrouwen 64, die in acht gewichtsklassen uitkwamen.[1]

Per gewichtsklasse, vier bij de mannen en vier bij de vrouwen, waren zestien plaatsen beschikbaar. Een Nationaal Olympisch Comité (NOC) mocht maximaal acht atleten afvaardigen en maximaal een atleet per onderdeel. Een quotaplaats werd via de kwalificatie toegekend aan een NOC en niet aan een atleet. Gastland Japan was verzekerd van deelname aan vier van de acht evenementen. Vier plaatsen – twee per geslacht en verspreid over de acht onderdelen – werden vergeven door de olympische tripartitecommissie. De overige 120 plaatsen werden via kwalificatie ingevuld, waarvan het proces voor alle onderdelen gelijk was.[2]

Per onderdeel kwalificeerden vijf atleten zich via de olympische ranglijst van 7 december 2019. De acht winnaars van Grand Slam Series in december 2019 plaatsten zich eveneens voor de Spelen indien ze zich nog niet gekwalificeerd hadden; anders kwam de quotaplaats toe aan het NOC van de hoogst geklasseerde taekwondoka op de olympische ranglijst die zich nog niet gekwalificeerd had. Tot slot werden er in totaal 72 quotaplaatsen vergeven middels continentale kwalificatietoernooien. Enkel NOC's waarvan minder dan twee atleten per geslacht zich hadden gekwalificeerd via de olympische ranglijst mochten deelnemen aan de continentale toernooien. Voor Afrika (22, 23 februari 2020), Amerika (11, 12 maart 2020), Azië (14-25 mei 2021) en Europa ((7-9 mei 2021) waren elk zestien quotaplaatsen te verdienen – twee per evenement – en voor Oceanië (29 februari 2020) acht plaatsen – een per evenement.[2]

Competitieschema

[bewerken | brontekst bewerken]
F Finale
Datum → 24 25 26 27
Onderdeel ↓
Mannen
–58 kg F
–68 kg F
–80 kg F
+80 kg F
Vrouwen
–49 kg F
–57 kg F
–67 kg F
+67 kg F
Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Vlieg (-58 kg) (m) Vlag van Italië ITA Vito Dell'Aquila Vlag van Tunesië TUN Mohamed Khalil Jendoubi Vlag van Rusland ROC
Vlag van Zuid-Korea KOR
Mikhail Artamonov
Jang Jun
Licht (-68 kg) (m) Vlag van Oezbekistan UZB Ulugbek Rashitov Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Bradly Sinden Vlag van Turkije TUR
Vlag van China CHN
Hakan Reçber
Zhao Shuai
Midden (-80 kg) (m) Vlag van Rusland ROC Maksim Chramtsov Vlag van Jordanië JOR Saleh Elsharabaty Vlag van Egypte EGY
Vlag van Kroatië CRO
Seif Eissa
Toni Kanaet
Zwaar (+80 kg) (m) Vlag van Rusland ROC Vladislav Larin Vlag van Noord-Macedonië MKD Dejan Georgievski Vlag van Cuba CUB
Vlag van Zuid-Korea KOR
Rafael Alba
In Kyo-don
Vlieg (-49 kg) (v) Vlag van Thailand THA Panipak Wongpattanakit Vlag van Spanje ESP Adriana Cerezo Vlag van Israël ISR
Vlag van Servië SRB
Abishag Semberg
Tijana Bogdanović
Licht (-57 kg) (v) Vlag van Verenigde Staten USA Anastasija Zolotic Vlag van Rusland ROC Tatjana Minina Vlag van Turkije TUR
Vlag van Chinees Taipei TPE
Hatice Kübra İlgün
Lo Chia-ling
Midden (-67 kg) (v) Vlag van Kroatië CRO Matea Jelić Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Lauren Williams Vlag van Ivoorkust CIV
Vlag van Egypte EGY
Ruth Gbagbi
Hedaya Malak
Zwaar (+67 kg) (v) Vlag van Servië SRB Milica Mandić Vlag van Zuid-Korea KOR Lee Da-bin Vlag van Frankrijk FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
Althea Laurin
Bianca Walkden

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]
 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Rusland Russische ploeg ROC 2 1 1 4
2 Vlag van Kroatië Kroatië CRO 1 0 1 2
Vlag van Servië Servië SRB 1 0 1 2
4 Vlag van Italië Italië ITA 1 0 0 1
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan UZB 1 0 0 1
Vlag van Thailand Thailand THA 1 0 0 1
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 1 0 0 1
8 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië GBR 0 2 1 3
9 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea KOR 0 1 2 3
10 Vlag van Jordanië Jordanië JOR 0 1 0 1
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië MKD 0 1 0 1
Vlag van Spanje Spanje ESP 0 1 0 1
Vlag van Tunesië Tunesië TUN 0 1 0 1
14 Vlag van Egypte Egypte EGY 0 0 2 2
Vlag van Turkije Turkije TUR 0 0 2 2
16 Vlag van China China CHN 0 0 1 1
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei TPE 0 0 1 1
Vlag van Cuba Cuba CUB 0 0 1 1
Vlag van Frankrijk Frankrijk FRA 0 0 1 1
Vlag van Israël Israël ISR 0 0 1 1
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust CIV 0 0 1 1
Totaal 8 8 16 32