Arsinoitheriidae
| Arsinoitheriidae Fossiel voorkomen: Midden-Eoceen-Vroeg-Oligoceen | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Arsinoitherium zitteli | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Familie | |||||||||||||
| Arsinoitheriidae Andrews, 1904 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Arsinoitheriidae op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De Arsinoitheriidae zijn de enige familie binnen de orde Embrithopoda. De familie omvat enkele soorten van uitgestorven neushoornachtige zoogdieren uit het Eoceen en Oligoceen. Naamgever van de familie is Arsinoitherium. Resten zijn gevonden in het Midden-Oosten, Afrika, Azië en Roemenië. Bij leven zouden ze een sterke maar oppervlakkige gelijkenis hebben vertoond met de huidige neushoorns; ze waren echter niet nauw verwant aan hen (of enige andere perissodactyle), in plaats daarvan waren ze nauwer verwant aan hyraxen, olifanten, sireniërs en mogelijk desmostyliërs (als onderdeel van de superorde Afrotheria).
Fossielen
[bewerken | brontekst bewerken]Het laatste geslacht Arsinoitherium werd voor het eerst gevonden in het Laat-Eoceen van het Fayum; het verdwijnt helemaal uit het fossielenbestand voor het einde van het Vroeg-Oligoceen.
Etymologie
[bewerken | brontekst bewerken]De naam eert de vrouw van Ptolemaeus II, koningin Arsinoe II van Egypte, omdat de eerste fossielen van Arsinoitherium werden gevonden in de buurt van de ruïnes van haar paleis.
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]- Arsinoitherium andrewsii - Egypte
- Arsinoitherium giganteum - Ethiopië
- Arsinoitherium zitteli - Egypte, Libië, Angola, Oman
- Crivadiatherium iliescui - Roemenië
- Palaeoamasia kansui - Turkije
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Arsinoitheriidae op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.