[go: nahoru, domu]

Naar inhoud springen

Schots Open 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Schots Open
Aberdeen Asset Management Scottish Open
Plaats Vlag van Schotland Schotland
Oprichting 1972
Golfbaan Castle Stuart Golf Links
Par 72
Lengte 6.577 m
Tour(s) Europese PGA Tour
Datum 11-14 juli
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Schots Open is een golftoernooi van de Europese PGA Tour. In 2013 werd het op de Castle Stuart Golf Links bij Inverness gespeeld van 11-14 juli.

Het Schots Open wordt al jarenlang in de week voor het Brits Open gespeeld. zodat de spelers van de Amerikaanse en Aziatische Tour op tijd naar Europa kunnen komen en hun jetlag kunnen verwerken voordat ze het Brits Open spelen, dat in 2013 ook in Schotland plaatsvindt. Jeev Milkha Singh won het Schots Open in 2012, maar dit keer was het Phil Mickelson die in de play-off won van Branden Grace.

De par van de baan is 72.

John Parry startte in de eerste partij en ging met acht birdies meteen aan de leiding. Simon Khan sloot daar mooi op aan met een eagle op zijn laatste hole. Nicolas Colsaerts speelde ook vroeg, en bleef 2 onder par. Robert-Jan Derksen sloeg als laatste af en kwam met een mooie 67 binnen.

Jamie Elson begon zij n ronde op hole 89 en na negen holes stond hij al op -4. In de volgende vijf holes maakte hij nog drie birdiesm waarna twee bogeys zijn score weer wat bijstelde. Met een totaal van -11 kwam hij aan de leiding en niemand haalde hem in.
Chris Doak stond na twaalf holes al op -6 en met een totaal van -12 stond hij vanaf dat moment aan de leiding. De 23-jarige Amerikaan Peter Uihlein was toen al binnen op -11. Door een bogey op hole 17 liet Doak de Amerikaan even naast zich komen maar na een birdie op de laatste hole stond hij weer alleen aan de leiding.

Een van de vreemde spelers in de groep is Yevgeny Kafelnikov. Toen hij in 2005 met tennis stopte, begon hij met golf en hij heeft nog steeds de droom dat hij zijn land in 2016 op de Olympische spelen gaat vertegenwoordigen. Op uitnodiging heeft hij nu tien toernooien gespeeld, 7 op de Challenge Tour en 3 op de Europese Tour, maar nog nergens bij benadering de cut gehaald. Zijn gemiddelde score was 80.9 in die toernooien. Deze week maakte hij rondes van 84 en 83. In 2011 won hij het Russisch PGA kampioenschap, Maria Verchenova won bij de dames.

Stenson

De net twintigjarige Matteo Manassero staat al nummer 26 op de wereldranglijst. Hij stond op -2 toen hij op hole 8 een hole-in-one maakte, een par 3 van 154 meter (168 yards). Van de Europese Tour kreeg hij een Jéroboam (3 literfles) Laurent Perrier, maar als hij dat op hole 11 zou hebben gedaan, zou hij 168 flessen Laurent Perrier hebben gewonnen, 1 fles per yard. In zijn laatste zes holes verloor hij drie slagen waardoor zijn eindresultaat -1 was.
Jacquelin eindigde met een eagle en kwam, net als Gareth Maybin, op -13 te staan, voorlopig aan de leiding. Phil Mickelson slaagde er net op de laatste hole in om hen in te halen, en daarna kwamen nog enkele spelers op een betere score.

In veel opzichten werd dit een bijzondere week voor Phil Mickelson, die hier zijn eerste overwinning op de Britse eilanden behaalde. Voor hem persoonlijk was het ook belangrijk om op een links-golfbaan te winnen, dat was hem nooit eerder gelukt. Hij deed al 11 keer mee op het Schots Open, in 2007 verloor hij de play-off van Grégory Havret, nu won hij de play-off van Branden Grace.
Nicolas Colsaerts en Marcel Siem maakten een ronde van 69 waardoor zij naar de top-10 stegen, Martin Laird maakte 68 en steeg zelfs naar de 5de plaats.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Verenigde Staten Phil Mickelson
66
-6
T3
70
-2
-8
T13
66
-6
-14
T2
69
-3
-17
1
Vlag van Zuid-Afrika Branden Grace
71
-1
T
65
-7
-8
T13
66
-6
-14
T2
69
-3
-17
2
Vlag van Zweden Henrik Stenson
70
-2
T68
64
-8
-10
T5
66
-6
-16
1
||
73
||
+1
||
-15
||
T3
Vlag van Denemarken JB Hansen
68
-4
T23
65
-7
-11
T2
69
-3
-14
T2
71
-1
-15
T3
Vlag van Engeland John Parry
64
-8
1
72
par
-8
T13
66
-6
-14
T2
72
par
-14
T5
Vlag van Noord-Ierland Gareth Maybin
69
-3
T45
70
-2
-5
T46
64
-8
-13
T6
71
-1
-14
T5
Vlag van Frankrijk Raphaël Jacquelin
68
-4
T
70
-2
-6
T34
65
-7
-13
T6
72
par
-13
T8
Vlag van België Nicolas Colsaerts
70
-2
T68
68
-4
-6
T32
68
-4
-10
T15
69
-3
-13
T8
Vlag van Verenigde Staten Peter Uihlein
67
-5
T10
66
-6
-11
T2
70
-2
-13
T6
74
+2
-11
T10
Vlag van Duitsland Marcel Siem
67
-5
T10
69
-3
-8
T13
72
par
-8
T35
69
-3
-11
T10
Vlag van Schotland Chris Doak
66
-6
T3
66
-6
-12
1
73
+1
-11
T12
73
+1
-10
T12
Vlag van Engeland Simon Khan
65
-7
2
69
-3
-10
T5
70
-2
-12
T9
75
+3
-9
T17
Vlag van Engeland Ross Fisher
68
-4
T23
65
-7
-11
T2
73
+1
-10
T15
74
+2
-8
T24
Vlag van Engeland Chris Paisley
70
-2
T68
65
-7
-9
T10
71
-1
-10
T15
75
+3
-7
T31
Vlag van Thailand Kiradech Aphibarnrat
66
-6
T3
73
+1
-5
T45
68
-4
-9
T23
75
+3
-6
T38
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen
67
-5
T10
69
-3
-8
T13
72
par
-8
T35
75
+3
-5
T42
Vlag van Italië Francesco Molinari
69
-3
T45
66
-6
-9
T10
72
par
-9
T23
76
+4
-5
T42
Vlag van Engeland James Morrison
66
-6
T3
68
-4
-10
T5
75
+3
-7
T42
75
+3
-3
T49
Vlag van Engeland Matthew Southgate
69
-3
T45
64
-8
-11
T2
71
-1
-12
T9
81
+9
-3
T57
Vlag van België Thomas Pieters
70
-2
T68
71
-1
-3
MC
Vlag van Nederland Maarten Lafeber
73
+1
T129
68
-4
-3
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified
Voormalige winnaars
Invitaties
Nationale Orders of Merit