[go: nahoru, domu]

Naar inhoud springen

Spaans Open 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Spaans Open (Open de España - Spanish Open) is in 2013 het enige golftoernooi in Spanje van de Europese PGA Tour. Het Open werd van 18-21 april op El Saler gespeeld. Het is de eerste keer sinds het toernooi 101 jaar geleden startte, dat het op El Saler werd georganiseerd. Titelverdediger is Francesco Molinari. Het prijzengeld is bijna € 2.000.000.

In 2011 waren er in Spanje nog zeven toernooien die meetelden voor de Race To Dubai. Het begon voor de zomer met de Andalucia Masters in maart, daarna waren het Spaans Open, het Iberdrola Open en de Volvo World Match Play in mei. Na de zomer waren de Madrid Masters, de Castelló Masters en de Andalucia Masters in oktober.

In 2012 bleven alleen het Spaans Open, de Andalucia Masters (gefinancierd door Miguel Ángel Jiménez) en de Volvo Matchplay over. In 2013 is alleen het Spaans Open overgebleven, met Reale Seguros als nieuwe sponsor. De Volvo Matchplay is naar Bulgarije verhuisd.

Er doen twaalf voormalige winnaars mee. Sergio García was in 2002 de jongste winnaar. Miguel Jimenez zal na dit toernooi zijn 600ste toernooi op de Europese Tour spelen!

Felipe Aguilar ging 's ochtends aan de leiding met -4 en kreeg Robert-Jan Derksen achter zich, die een ronde met 3 birdies maakte. Bij Maarten Lafeber stonden vier birdies op de kaart maar ook een dubbel-bogey en zelfs een triple-bogey, beide op par-5 holes.
Joost Luiten was in de middagronde ingedeeld en stond na negen holes al op +3. Er stond meer wind. Inmiddels stond de 21-jarige Gary Stal, net gepromoveerd van de Challenge Tour, naast Aguilar aan de leiding. Morten Ørum Madsenm ook net gepromoveerd, stond na zeven holes ook al op -4.

's Ochtends was Shane Lowry de beste speler. Na een ronde van -6 steeg hij van de 139ste naar de T38ste plaats. Marc Warren werd na zijn tweede ronde van 70 clubhouse leader. Tien minuten later maakte Eddie Pepperell dezelfde score. Joost Luiten eindigde met twee birdies en een totaal van +2, waarmee hij misschien nog de cut haalt.
's Middags begon Craig Lee met par-birdie-par-eagle, waarna hij even aan de leiding stond, maar er waren veel spelers die 's middags even op -4 stonden. Rikard Karlberg overtrof zijn start door met birdie-eagle-birdie-birdie te beginnen en op -5 te komen. Tweevoudig Walker Cup-speler Peter Uihlein overtrof iedereen en ging uiteindelijk aan de leiding.

De cut werd +2. Hij werd onder meer gemist door Miguel Ángel Jiménez, José María Olazabal, Maarten Lafeber en alle amateurs.

Aan de top bleven de spelers dicht bij elkaar, maar Marc Warren nam de leiding over en David Horsey bracht een score van -6 binnen en kwam bij de top-groep. Peter Uihlein maakte in de laatste 15 holes geen birdies maar wel 4 bogeys en zakte een paar plaatsen. Derksen maakte geen enkele birdie en eindigde op +5. Luiten speelde onder par en steeg ongeveer 30 plaatsen.

Het is voor veel spelers een wisselvallige week geweest. Zo maakte Gary Stal een ronde van 68 en van 83, Shane Lowry een ronde van 66 en 78 en Madsen van 68 en 78. Robert-Jan Derksen was een van de slechts 20 spelers die de laatste ronde onder par speelde, waardoor hij toch nog redelijk eindigde.

Play-off van 9 holes

Het toernooi eindigde met een play-off op hole 18 tussen Aguilar, Jacquelin en Kieffer. Bij de derde keer dat de hole gespeeld werd, maakten Jacquelin en Kieffer een birdie, waarna Aguilar afviel. De vierde keer was voor de twee overgebleven spelers een par. Pas de 9de keer dat de hole gespeeld werd, won Jacquelin met een birdie-putt van anderhalve meter. Het record van de langste play-off was ook 9 holes en vond in 1989 plaats onder stormachtige omstandigheden tijdens het KLM Dutch Open op de Kennemer, maar deze play-off geldt toch als evenaring van het record.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr Play-off
Vlag van Frankrijk Raphaël Jacquelin 73 +1 T64 66 -6 -5 T2 73 +1 -4 T5 71 -1 -5 1 4 4 3 4 4 4 4 4 3
Vlag van Duitsland Maximilian Kieffer 75 +3 T101 68 -4 -1 T22 69 -3 -4 T5 71 -1 -5 T2 4 4 3 4 4 4 4 4 4
Vlag van Chili Felipe Aguilar 68 -4 T1 71 -1 -5 T2 74 +2 -3 T9 70 -2 -5 T2 4 4 -
Vlag van Schotland Marc Warren 70 -2 T12 70 -2 -4 T5 68 -4 -8 1 76 +4 -4 T4
Vlag van Zweden Magnus A. Carlsson 70 -2 T12 75 +3 +1 T43 68 -4 -3 T9 71 -1 -4 T4
Vlag van Engeland Paul Waring 71 -1 T23 71 -1 -2 T14 69 -3 -5 T3 73 +1 -4 T4
Vlag van Engeland David Horsey 71 -1 T23 74 +2 +1 T43 66 -6 -5 T3 73 +1 -4 T4
Vlag van Verenigde Staten Peter Uihlein 70 -2 T12 68 -4 -6 1 74 +2 -4 T5 73 +1 -3 T8
Vlag van Engeland Eddie Pepperell 70 -2 T12 70 -2 -4 T5 73 +1 -3 T9 72 par -3 T8
Vlag van Zweden Joakim Lagergren 69 -3 T4 76 +4 +1 T43 69 -3 -2 T15 74 +2 par T21
Vlag van Schotland Craig Lee 69 -3 T4 71 -1 -4 T5 70 -2 -6 2 78 +6 par T21
Vlag van Nederland Joost Luiten 74 +2 T81 72 par +2 T61 70 -2 par T32 72 par par T21
Vlag van Zweden Rikard Karlberg 72 par T41 67 -5 -5 T2 75 +3 -2 T15 75 +3 +1 T27
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 69 -3 T4 73 +1 -2 T14 77 +5 +3 T58 71 -1 +2 T35
Vlag van Zweden Joel Sjöholm 69 -3 T4 76 +4 +1 T43 72 par +1 T41 74 +2 +3 T44
Vlag van Engeland David Howell 70 -2 T12 71 -1 -3 T10 71 -1 -4 T5 79 +7 +3 T44
Vlag van Spanje Gonzalo Fernández-Castaño 69 -3 T4 73 +1 -2 T14 74 +2 par T30 75 +3 +3 T44
Vlag van Denemarken Morten Ørum Madsen 68 -4 T1 72 par -4 T5 74 +2 -2 T15 78 +6 +4 T51
Vlag van Ierland David Higgins 69 -3 T4 75 +3 par T30 72 par par T29 76 +4 +4 T51
Vlag van Denemarken Andreas Hartø 73 +1 T64 67 -5 -4 T5 81 +9 +5 T67 72 par +5 T56
Vlag van Engeland Daniel Brooks 69 -3 T4 75 +3 par T30 76 +4 +4 T62 74 +2 +6 T61
Vlag van Ierland Shane Lowry 78 +6 T139 66 -6 par T30 73 +1 +1 T41 78 +6 +7 69
Vlag van Frankrijk Gary Stal 68 -4 T1 78 +6 +2 T61 83 +11 +13 73 71 -1 +12 T72
Vlag van Nederland Maarten Lafeber 76 +4 T116 72 par +4 MC
Vlag van Engeland Matthew Southgate 69 -3 T4 79 +7 +4 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified
  • Plattegrond van de baan [4]
Voormalige winnaars
Nationale Order of Merit
Invitaties
Amateurs
Amateurs

José Bondia (1988) was in 2012 kampioen van Alicante nadat hij vier rondes onder par had gespeeld. Hij is deze week de oudste amateur.
Antonio Ferrer (1991) komt uit Mallorca en speelde in 2011 zijn eerste professional toernooi. Hij mocht meedoen aan het Iberdola Open Calla Millor Mallorca op de Pula Golf Club en haalde de cut.
Juan Francisco Sarasti (1988) haalde in 2009 de cut bij het Spaans Open maar miste hem in 2010 en 2012.
Jorge Simón de Miguel (1992) is deze week de jongste amateur. Hij komt uit Madrid en had op 13-jarige leeftijd al handica[ 3,6. In 2006 verloor hij de play-off bij het nationaal jeugdkampioenschap, Eder Moreno won. In 2010 miste hij de cut bij het Spaans Open.
Borka Virto (1991) studeert nog in de Verenigde Staten[1].
Reeve Whitney (1991) won het strokeplay kwalificatietoernooi[2] voor het Spaans Amateur, en won vervolgens het matchplay toernooi door Neil Raymond in de finale met 4&3 te verslaan[3].