[go: nahoru, domu]

Naar inhoud springen

Pianosonate nr. 3 (Beethoven)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pianosonate nr. 3
Componist Ludwig van Beethoven
Soort compositie pianosonate
Gecomponeerd voor pianoforte
Toonsoort C groot
Opusnummer 2 nr. 3
Compositiedatum 1796
Opgedragen aan Joseph Haydn
Duur ca. 23'
Vorige werk Pianosonate nr. 2 op. 2/2
Volgende werk Strijktrio nr. 1 op. 3
Oeuvre Oeuvre van Ludwig van Beethoven
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek
Deel 1
Deel 1: Allegro con brio (download·info)

Pianosonate nr. 3 in C groot is een sonate voor piano van Ludwig van Beethoven. Gecomponeerd in 1796, is dit de derde en laatste pianosonate van het aan Joseph Haydn opgedragen opusnummer 2.

De sonate heeft vier delen:

I. Allegro con brio

[bewerken | brontekst bewerken]

Dit eerste deel bevat, met name in de doorwerking, passages waarin flink gemoduleerd wordt en die een goede techniek vereisen. Het is geschreven in een 4/4-maat en staat in C groot.

Het tweede deel, in 2/4-maat, begint met een sectie in E groot in een gedragen spanning, en komt tot een emotionele climax in de middensectie die in e klein staat. De reprise herneemt het gedragen beginthema in E groot.
Dit Adagio is te beschouwen als 'pièce de résistance' van deze sonate, zowel wat betreft muzikale inhoud als complexiteit van de vorm.

III. Scherzo (allegro)

[bewerken | brontekst bewerken]

Dit derde, snelle, deel begint in C groot, met een middendeel in a klein, waarin triolen het karakter bepalen. Daarna volgen een Da capo en een Coda, beide weer in C groot.
De maatsoort van dit scherzo is een 3/4-maat.

IV. Allegro assai

[bewerken | brontekst bewerken]

Het vierde en laatste deel, in rondovorm, bevat passages waarin trillers gelijktijdig in beide handen klinken, alsmede plotselinge contrasten en dramatische passages in mineur. De maatsoort is een 6/8-maat, de toonsoort C groot.