Renium(IV)oxide
Uiterlijk
Renium(IV)oxide | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | ReO2 | |||
IUPAC-naam | renium(IV)oxide | |||
Andere namen | reniumdioxide | |||
Molmassa | 218,2058 g/mol | |||
SMILES | O=[Re]=O
| |||
InChI | 1S/2O.Re
| |||
CAS-nummer | 12036-09-8 | |||
EG-nummer | 234-839-0 | |||
PubChem | 82847 | |||
Wikidata | Q2451840 | |||
Beschrijving | Grijs-zwart kristallijn poeder | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | grijs-zwart | |||
Dichtheid | 11,4 g/cm³ | |||
Smeltpunt | (ontleedt) 1000 °C | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | orthorombisch | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Renium(IV)oxide is een oxide van renium, met als brutoformule ReO2. De stof komt voor als een grijs tot zwart kristallijn poeder met een hoge dichtheid. Het kan worden aangewend als katalysator in het laboratorium.
Synthese
[bewerken | brontekst bewerken]Renium(IV)oxide kan bereid worden door oxidatie van renium met zuurstof:
Kristalstructuur en eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Renium(IV)oxide neemt een orthorombische kristalstructuur aan. Het behoort tot ruimtegroep Pbcn.