[go: nahoru, domu]

Isle of Man TT 1989

De TT van Man 1989 werd verreden van 2 tot en met 9 juni op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start reed men eigenlijk een tijdrace.

Vlag van Man TT van Man 1989 hoofdraces
Snaefell Mountain Course
Officiële naam Isle of Man TT Festival
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 2 tot en met 9 juni 1989
Organisator Department of Tourism and Leisure
Formula One TT
Snelste ronde Vlag van Schotland Steve Hislop
Eerste Vlag van Schotland Steve Hislop
Tweede Vlag van Schotland Brian Morrison
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Jefferies
Sidecar TT Race A
Eerste Vlag van Man Dave Molyneux/Colin Hardman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Howles/Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Pointer
Derde Neil Smith/D. Wood
Junior TT
Snelste ronde Vlag van Ierland Eddie Laycock
Eerste Johnny Rea
Tweede Vlag van Ierland Eddie Laycock
Derde Steve Hazlett
Sidecar TT Race B
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice/Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Birks
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice/Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Birks
Derde Vlag van Man Dave Molyneux/Colin Hardman
Ultra-Lightweight TT
Snelste ronde Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop
Eerste Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop
Tweede Vlag van Wales Ian Lougher
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Carl Fogarty
Senior TT
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation
Eerste Vlag van Schotland Steve Hislop
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Jefferies
Derde Vlag van Australië Graeme McGregor
TT van Man 1989 overige races
Supersport 600 TT
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Leach
Eerste Vlag van Schotland Steve Hislop
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Leach
Derde Vlag van Engeland James Whitham
Supersport 400 TT
Eerste Vlag van Ierland Eddie Laycock
Tweede Vlag van Australië Graeme McGregor
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Woodland
Production 750 TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Carl Fogarty
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Leach
Derde Vlag van Schotland Steve Hislop
Production 1300 TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Leach
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Jefferies
Derde Alan Batson

Algemeen

bewerken

In dit jaar miste men Joey Dunlop, die tijdens races op Brands Hatch in het paasweekend zwaar geblesseerd was geraakt. Honda Racing Corporation gaf Dunlop's machines aan Steve Hislop, die er drie races mee won. Hij werd daarmee de derde coureur die drie races in één week wist te winnen.

De TT van 1989 kostte het leven aan vijf rijders: De Italiaanse bakkenist Marco Fattorelli verongelukte al tijdens de training op 30 mei bij Greeba Castle. Op dezelfde dag verongelukte zijspancoureur John Mulcahy bij Barregarrow tijdens dezelfde training. Op 2 juni verongelukte Phil Hogg bij Ballagarey Corner met een Yamaha TZR 250. Op 7 juni vielen er twee slachtoffers tijdens de Production 1300 TT. Phil Mellor verongelukte bij Doran's Bend en Steve Henshaw verongelukte bij Quarry Bends toen hij probeerde de gevallen James Whitham te ontwijken. Hoewel dodelijke ongevallen op de Mountain Course de gewoonste zaak van de wereld waren, kwam het overlijden van Henshaw en Mellor toch wel hard aan. Een aantal coureurs verliet het eiland voortijdig, waaronder de toppers Brian Morisson, James Whitham (de teamgenoot van Mellor) en Ray Swann. Whitham en Swan zouden nooit meer aan de TT van Man deelnemen.

Het debuut van de watergekoelde wankelmotor van de Norton RCW 588 lukte niet. Trevor Nation en Steve Cull vielen zowel in de Formula One TT als in de Senior TT uit, maar Nation realiseerde in de Senior TT wel de snelste ronde.

Nieuwe klassen

bewerken

In 1989 werden de Production TT-klassen A t/m D afgeschaft, maar wel vervangen. Dat had te maken met het feit dat de productie-tweetaktmotoren begonnen uit te sterven. In de Production Class C TT bleek bijvoorbeeld dat de 250cc-tweetakten niet opkonden tegen de viertaktmotoren, zoals de Honda CBR 400 RR, de Honda VFR 400 R, de Kawasaki ZXR 400, de Suzuki GSX 400 F en de Yamaha FZR 400. Het was dus vooral oude wijn in nieuwe zakken, met uitzondering van de Ultra-Lightweight TT. Die was na 1974 afgeschaft (niet meer nodig omdat de WK-rijders toch niet naar Man kwamen). Nu had Honda echter weer een betaalbare productieracer uitgebracht: de Honda RS 125 R, een eenvoudige eencilinder die ook makkelijk te onderhouden was. Met het terugbrengen van de 125cc-klasse bediende men zowel de tweetaktliefhebbers als coureurs die met weinig budget wilden racen. De Production 1300 TT werd - vooral door het verongelukken van Steve Henshaw en Phil Mellor - na dit ene jaar alweer afgeschaft.

Oud Deelname Nieuw Deelname Resultaat
Production Class A TT Tweetaktmotoren >501-<751 cc,

viertaktmotoren >751-<1.300 cc

Production 1300 TT Productiemotoren

<1.300 cc

Vooral viertaktmotoren tot ca. 1.000 cc
Production Class B TT Tweetaktmotoren >401-<500 cc,

viertaktmotoren >601-<750 cc

Production 750 TT Productiemotoren

<750 cc

Vooral viertaktmotoren tot 750 cc
Production Class C TT Tweetaktmotoren >251-<400 cc,

viertaktmotoren >401-<600 cc

Supersport 600 TT Productiemotoren

<600 cc

Vooral viertaktmotoren tot 600 cc
Production Class D TT Tweetaktmotoren <250 cc,

viertaktmotoren <400 cc

Supersport 400 TT Productiemotoren

<600 cc

Vooral viertaktmotoren tot 400 cc
Ultra-Lightweight TT Wegracers <125 cc Vooral Honda RS 125 R's

Hoofdraces

bewerken

Formula One TT

bewerken

Zes ronden (364 km), tweetaktmotoren van 350- tot 500 cc, viertaktmotoren van 600- tot 1.000 cc.

Door het wegvallen van de geblesseerde Joey Dunlop bleef het verwachte gevecht tussen hem en Steve Hislop uit. Honda gaf Dunlop's Honda RC 30 juist aan Hislop en die won de Formula One TT met twee seconden voorsprong op Brian Morrison en Nick Jefferies. Morrison had problemen gehad toen na een tankstop zijn tankdop niet meer wilde sluiten en Jefferies was in de laatste ronde in botsing gekomen met een achterblijver. Trevor Nation werd geconfronteerd met het hoge brandstofverbruik dat wankelmotoren eigen was. Hij strandde in de tweede ronde twee kilometer voor de finish. Zijn Norton-teamgenoot Steve Cull viel uit met een defecte versnellingsbak, maar ook hij had de tankstop na de tweede ronde maar net gehaald. Steve Hislop had tijdens de race even een probleem toen hij bij de passage door Kirk Michael een trottoirband raakte, maar het zette ook een nieuwe mijlpaal door de eerste ronde boven de 120 mijl per uur (121,34 mph) te rijden.

Uitslag Formula One TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid Punten
1 Vlag van Schotland Steve Hislop HRC-Honda 1:53"47'4 119,36 mph 20
2 Vlag van Schotland  Brian Morrison Honda 1:55"30'2 117,59 mph 17
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Jefferies Yamaha 1:55"55'0 117,16 mph 15
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Carl Fogarty Honda 1:56"25'8 116,66 mph 13
5 Vlag van Australië Graeme McGregor Honda 1:56"50'6 116,24 mph 11
6 Vlag van Engeland James Whitham Durex-Suzuki 1:56"57'4 116,13 mph 19
7 Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop Honda 1:56;59;2 116,10 mph 9
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Honda 1:57"34'8 115,51 mph 8
9 Union Jack  Sam McClements Honda 1:58"57'2 114,18 mph 7
10 Colin Gable Honda 1:59"12'2 113,94 mph 6
11 Charlie Corner Honda 2:00"06'8 113,08 mph 5
12 Steve Ward Honda 2:00"13'6 112,97 mph 4
13 Tony Moran Yamaha 2:00"55'2 112,32 mph 3
14 Bob Jackson Honda 2:01"14'2 112,03 mph 2
15 Vlag van Ierland  Phillip McCallen Shell Gemini-Honda 2:01"15'8 112,01 mph 1
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Denis Ireland Honda 2:01"30'4 111,78 mph
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ray Swann Kawasaki 2:01"36'4 111,69 mph
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Henshaw Honda 2:01"51'6 111,46 mph
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Leach Yamaha 2:02"38'2 110,75 mph
20 Richard Rose Kawasaki 2:03"06'8 110,32 mph
36 Vlag van Engeland  Tony Rutter Ducati 2:13"02'8 102,10 mph
38 Ray Knight Kawasaki 2:13"24'0 101,82 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Trevor Nation Norton
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Cull Norton
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Mellor Durex-Suzuki
DNF Vlag van Ierland  Eddie Laycock Honda

Top tien tussenstand WK Formula One

bewerken

(Na twee wedstrijden)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Australië  Michael Dowson Yamaha 20
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Hislop Honda
3 Vlag van Japan  Yasutomo Nagai Yamaha 17
Vlag van Schotland  Brian Morrison Honda
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Carl Fogarty Honda 16
6 Vlag van Japan  Yukiya Oshima Suzuki 15
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Nick Jefferies Yamaha
8 Vlag van Australië  Rob Phillis Honda 13
9 Vlag van Japan  Ken’ichirō Iwahashi Honda 11
Vlag van Australië  Graeme McGregor Honda

Sidecar TT Race A

bewerken

Drie ronden, zijspancombinaties met viertaktmotoren tot 750 cc (gekleurde achtergrond: Sidecar Formula Two, zijspancombinaties met tweetaktmotoren tot 350 cc)

Dave Molyneux miste zijn bakkenist Alan Langton, maar met Colin Hardman, de voormalige passagier van Michael Burcombe, won hij de eerste zijspanrace. De overwinning was bijna naar Kenny Howles en Steve Pointer gegaan, maar zij kregen foutieve pitsignalen waardoor ze rustiger gingen rijden en uiteindelijk twee seconden te langzaam waren. Mick Boddice en Chas Birks vielen uit door een gescheurde benzineleiding.

De Formula Two-klasse werd gewonnen door Dave Saville en Dave Hall.

Uitslag Sidecar TT Race A

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Man  Dave Molyneux Colin Hardman Bregazzi-Yamaha 1:04"57'0 104,56 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Kenny Howles Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Pointer Ireson-Yamaha 1:04"58'2 104,53 mph
3 Neil Smit D. Wood Yamaha 1:05"29'0 103,71 mph
4 Dennis Brown Billie Nelson Yamaha 1:05"45'8 103,27 mph
5 Lars Schwartz Leif Gustavsson Ireson-Yamaha 1:05"56'0 103,00 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Plummer Tony Darby Yamaha 1:06"56'8 101,44 mph
7 Vic Jefford Pete Hill Baker-Yamaha 1:07"22'8 100,79 mph
8 Artie Oates Edda Oates Yamaha 1:07"37'8 100,41 mph
9 Geoff Bell J. Tailford Yamaha 1:07"53'6 100,03 mph
10 David Low Janet Low Jacobs-Suzuki 1:08"29'4 99,15 mph
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Saville Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Hall F2 Sabre 1:09"11'4 98,15 mph
12 John Phillips Malcolm Hollis Yamaha 1:09"14'4 98,08 mph
13 Goronwy Davies Peter Smethurst Yamaha 1:09"32'8 97,65 mph
14 Bob Munro C. Denholm Rumble-Suzuki 1:10"19'4 96,57 mph
15 Brian Gray Steve Graham Yamaha 1:10"40'8 96,08 mph
16 Derek Rumble Steve Wilson Rumble-Suzuki 1:10"54'6 95,77 mph
17 Norman Burgess N. Kay F2 Yamaha 1:10"55'8 95,74 mph
18 Bill Davie Rab Hopkins Yamaha 1:10"56'4 95,73 mph
19 Vlag van Duitsland  Helmut Lünemann Vlag van Duitsland  Gerhard Morscher Yamaha 1:11"41'4 94,73 mph
20 Dennis Keen Rob Parker F2 Yamaha 1:11"45'6 94,64 mph
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Roy Hanks Alistair Frame F2 Nrth 1:13"07'2 92,88 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chas Birks Ireson-Yamaha

Junior TT

bewerken

Woensdag 7 juni, vier ronden (243 km), tweetaktmotoren tot 350cc, Formule 2 klasse: viertaktmotoren tot 600 cc.

Steve Hislop leek ook de Junior TT te gaan winnen, maar hij crashte met zijn Honda (eigenlijk die van Joey Dunlop) bij Quarry Bends. Johnny Rea bouwde een flinke voorsprong op. Eddie Laycock zette de achtervolging in, maar hij kwam 2,8 seconde tekort om Rea te verslaan.

Uitslag Junior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Noord-Ierland  Johnny Rea Yamaha 1:20"45'8 112,12 mph
2 Vlag van Ierland  Eddie Laycock Millar-Yamaha 1:20"48'6 112,05 mph
3 Steve Hazlett EMC-Rotax 1:21"35'4 110,98 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Carl Fogarty Honda 1:22"23'6 109,90 mph
5 Ian Young Yamaha 1:22"50'0 109,31 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Woodland Yamaha 1:23"15'8 108,75 mph
7 Derek Chatterton Yamaha 1:24"10'8 107,56 mph
8 Vlag van Man  Richard Coates Yamaha 1:25"54'6 106,64 mph
9 Richard Swallow Honda 1:25"12'6 106,16 mph
10 Robbie Boland Yamaha 1:25"48'8 105,52 mph
11 Vlag van Man  Gary Radcliffe Yamaha 1:26"34'8 104,58 mph
12 Jim Hodson CCM 1:27"06'4 103,95 mph
13 Mike Boyes Yamaha 1:27"12'8 103,82 mph
14 Mark Westmoreland Yamaha 1:27"28'0 103,52 mph
15 Jez Thrush Honda 1:27"37'0 103,35 mph
16 Sammy Henry Honda 1:27"39'8 103,29 mph
17 Alan Jackson Yamaha 1:28"12'6 102,65 mph
18 Mick Chatterton Yamaha 1:29"57'2 100,66 mph
19 Mark Langton Suzuki 1:30"59'0 99,52 mph
20 Vlag van Schotland  George Linder Yamaha 1:31"08'2 99,35 mph
DNF Vlag van Schotland  Steve Hislop Honda
DNF Vlag van Australië  Graeme McGregor Kawasaki
DNF Vlag van Wales  Ian Lougher Onbekend

Sidecar TT Race B

bewerken

Drie ronden, zijspancombinaties met viertaktmotoren tot 750 cc (gekleurde achtergrond: Sidecar Formula Two, zijspancombinaties met tweetaktmotoren tot 350 cc)

Al in de eerste ronde (met staande start) verbeterden Mick Boddice en Chas Birks het oude ronderecord van Jock Taylor en Benga Johansson. Voor Boddice was het zijn zevende overwinning. Dennis Brown en Billie Nelson werden tweede op ruim een seconde, maar Dave Molyneux en Colin Hardman werden dankzij hun derde plaats dagwinnaar omdat ze Race A gewonnen hadden.

De Formula Two-klasse werd opnieuw gewonnen door Dave Saville en Dave Hall.

Uitslag Sidecar TT Race B

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chas Birks Ireson-Yamaha 1:03"22'0 107,17 mph
2 Dennis Brown Billie Nelson Yamaha 1:04"23'2 105,47 mph
3 Vlag van Man  Dave Molyneux Colin Hardman Bregazzi-Yamaha 1:04"31'2 105,26 mph
4 Geoff Rushbrook J. Cochrane Ireson-Yamaha 1"04"46'0 104,85 mph
5 Dave Hallam John Gibbard Windle-Yamaha 1:05"39'8 103,42 mph
6 Geoff Bell J. Tailford Yamaha 1:05"56'4 102,99 mph
7 Lars Schwartz Leif Gustavsson Ireson-Yamaha 1:06"09'2 102,66 mph
8 Eric Cornes Graham Wellington Ireson-Yamaha 1:07"17'5 100,92 mph
9 Derek Rumble jr. Gareth Keep Rumble-Yamaha 1:07"18'8 100,89 mph
10 Artie Oates Edda Oates Yamaha 1:07"25'6 100,82 mph
11 John Phillips Malcolm Hollis Yamaha 1:07"31'8 100,56 mph
12 Ian Pugh David Samuel Yamaha 1:08"26'8 99,22 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Saville Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Hall F2 Sabre 1:08"54'0 98,56 mph
14 Neil Smith D. Wood Yamaha 1:09"13'6 98,10 mph
15 Rod Bellas Geoff Knight Yamaha 1:09"26'4 97,80 mph
16 Vlag van Duitsland  Helmut Lünemann Vlag van Duitsland  Gerhard Morscher Yamaha 1:11"49'2 94,56 mph
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Roy Hanks Malcolm Lucas F2 Nrth 1:12"21'6 93,85 mph
18 Des Founds Gary Irlam F2 Yamaha 1:12"51'0 93,22 mph
19 John Holden D. Burgess F2 Derbyshire-Yamaha 1:12"55'6 93,12 mph
20 Joe Heys C. Heifti F2 Heys-Yamaha 1:13"02'4 92,98 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Kenny Howles Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Pointer Ireson-Yamaha

Ultra-Lightweight TT

bewerken

Twee ronden, 121,46 km, wegrace-motoren tot 125 cc.

Robert Dunlop, de broer van Joey Dunlop behaald in de heringevoerde Ultra-Lightweight TT zijn eerste TT-overwinning, maar zijn tweede overwinning op de Mountain Course, want hij had in 1983 al de Newcomers Junior Race van de Manx Grand Prix gewonnen. De race werd bijna uitsluitend verreden met de nieuwe eencilinder Honda RS 125 R-productieracer, maar omdat de ACU de reglementen van de Fédération Internationale de Motocyclisme niet had overgenomen, startten er ook nog enkele Morbidelli\MBA-tweecilindertjes. Dunlop was wel erg snel. Hoewel de race slechts twee ronden duurde had hij ruim veertien seconden voorsprong op Ian Lougher en Carl Fogarty.

Uitslag Ultra-Lighweight TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Noord-Ierland  Robert Dunlop Honda 44"08'0 102,58 mph
2 Vlag van Wales  Ian Lougher Honda 44"23'8 101,98 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Carl Fogarty Honda 44"41'8 101,29 mph
4 Ian Newton Honda 44"46'2 101,13 mph
5 Michael McGarrity Honda 45"21'6 99,82 mph
6 Richard Swallow Honda 45"40'2 99,13 mph
7 Vlag van Ierland  Phillip McCallen Honda 45"49'4 98,80 mph
8 David Nobbs Honda 47"37'2 95,07 mph
9 Steve Ward Morbidelli 47"44'8 94,82 mph
10 Dave Shields Honda 48"21'4 93,62 mph
11 Reg Lennon Honda 48"28'0 93.41 mph
12 Steve Mason Honda 48"32'8 93,26 mph
13 Christopher Barton Honda 48"54'4 92,57 mph
14 Tim Salveson MBA 49"07'4 92,16 mph
15 Michael Topping Honda 49"16'2 91,89 mph
16 Trevor Ritchie Honda 49"48'4 90,90 mph
17 Dennis Trollope Yamaha 50"01'0 90,52 mph
18 Steve Gabbott Honda 50"20'2 89,94 mph
19 Mick Chatterton Honda 50"35'6 89,49 mph
20 Bill Robertson Honda 51"17'6 88,26 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Eddie Roberts Honda

Senior TT

bewerken

Drie ronden (182 km), alle motoren van 300- tot 1.000 cc.

De Senior TT ging van start zonder Brian Morrison, James Whitham en Ray Swann, die zodanig onder de indruk waren van het overlijden van Phil Mellor en Steve Henshaw dat ze het eiland al verlaten hadden. In de Senior TT werden dezelfde motorfietsen gebruikt als in de Formula One TT, waar Morrison tweede, Whitham zesde en Swann zeventiende waren geworden. Voor Steve Hislop bleef er genoeg concurrentie over, maar hij reed een paar ronden met een gemiddelde van boven de 120 mijl per uur en daarna kon niemand hem meer bedreigen.

Uitslag Senior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Schotland Steve Hislop HRC-Honda 1:54"52'6 118,23 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Nick Jefferies Yamaha 1:55"30'6 117,58 mph
3 Vlag van Australië  Graeme McGregor Honda 1:56"42'4 116,38 mph
4 Vlag van Noord-Ierland  Robert Dunlop Honda 1:57"44'2 115,36 mph
5 Vlag van Ierland  Eddie Laycock Honda 1:58"11'0 114,92 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Andy McGladdery Honda 1:58"18'4 114,81 mph
7 Sam McClements Honda 1:58"36'4 114,51 mph
8 Ian Young Honda 1:59;28'6 113,68mph
9 Colin Gable Yamaha 2:00"03'8 113,13 mph
10 Vlag van Man  Kenny Harrison Yamaha 2:01"11'6 112,07mph
11 Bob Jackson Honda 2:01"37'4 111,67 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Denis Ireland Honda 2:01"56'6 111,38 mph
13 Phil Nichols Honda 2:02"16'6 111,08 mph
14 Vlag van Schotland  Iain Duffus Suzuki 2:02"25'0 110,95 mph
15 Brian Raynor Yamaha 2:02"25'8 110,94 mph
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Leach Yamaha 2:02"42'6 110,69 mph
17 Vlag van Ierland  Phillip McCallen Shell Gemini-Honda 2:02"53'4 110,52 mph
18 Steve Johnson Yamaha 2:03"10'2 110,27 mph
19 Richard Rose Kawasaki 2:03"12'2 110,24 mph
20 Howard Selby Yamaha 2:04"00'8 109,52 mph
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Cull Norton 2:04"42'6 108,91 mph
37 Ray Knight Honda 2:12"33'2 102,47 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Trevor Nation Norton
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Carl Fogarty Honda
DNF Vlag van Noord-Ierland  Johnny Rea Onbekend
DNF Vlag van Engeland  Tony Rutter Ducati

Overige races

bewerken

Supersport 600 TT

bewerken

Vier ronden (243 km), viertaktmotoren tot 600 cc.

In de Supersport 600 TT scoorde Steve Hislop zijn eerste overwinning van dit jaar. Hij kreeg wel veel tegenstand van Dave Leach die een nieuw ronderecord reed.

Uitslag Supersport 600 TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Schotland  Steve Hislop Honda 1:20"25'8 112,58 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Leach Yamaha 1:20"54'6 111,91 mph
3 Vlag van Engeland  James Whitham Durex-Suzuki 1:21"05'6 111,68 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Mellor Durex-Suzuki 1:21"16'2 111,42 mph
5 Vlag van Schotland  Brian Morrison Honda 1:21"36'2 110,96 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Nick Jefferies Loctite-Yamaha 1:21"37'6 110,93 mph
7 Ian Young Honda 1:22"28'8 109,78 mph
8 Howard Selby Yamaha 1:22"33'8 109,67 mph
9 Alan Batson Yamaha 1:22"54'0 109,23 mph
10 Johnny Rea Honda 1:23"05'4 108,98 mph
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Linsdell Yamaha 1:23"16'4 108,76 mph
12 Vlag van Schotland  Iain Duffus Yamaha 1:23"27'4 108,26 mph
13 P. Nicholls Honda 1:24"19'2 107,34 mph
14 Brian Raynor Yamaha 1:24"31'0 107,10 mph
15 Ian Simpson Suzuki 1:24"37'2 107,05 mph
16 Phil Armes Honda 1:24"59'0 106,58 mph
17 Steve Johnson Honda 1:25"29'4 105,98 mph
18 Dean Ashton Honda 1:25"44'4 105,67 mph
19 Sammy Henry Yamaha 1:25"59'2 105,51 mph
20 Jim Hodson Honda 1:26"35'6 104,52 mph
26 Ray Knight Honda 1:27"52'4 102,80 mph
28 Vlag van Ierland  Phillip McCallen Shell Gemini-Honda 1:28"45'8 102,04 mph
30 Sam McClements Honda 1:29"52'8 199,77 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Geoff Johnson Onbekend
DNF Vlag van Noord-Ierland  Brian Reid Onbekend
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ray Swann Onbekend
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Eddie Roberts Onbekend

Supersport 400 TT

bewerken

Vier ronden (243 km), motoren tot 400 cc.

De Supersport 400 TT werd met grote overmacht gewonnen door Eddie Laycock, die bijna anderhalve minuut sneller was dang Graeme McGregor en Barry Woodland.

Uitslag Supersport 400 TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Ierland  Eddie Laycock Suzuki 1:26"01'1 105,27 mph
2 Vlag van Australië  Graeme McGregor Suzuki 1:27"21'4 103,65 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Woodland Yamaha 1:27"30'2 103,48 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Neil Tuxworth Yamaha 1:29"04'6 101,65 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Matt Oxley Yamaha 1:29"58'6 100,63 mph
6 Mark Langton Suzuki 1:31"27'6 99,00 mph
7 Derek Glass Suzuki 1:31"36'4 98,84 mph
8 Neil Crawford Kawasaki 1:31"58'4 98,45 mph
9 John Reynolds Kawasaki 1:32"27'4 97,93 mph
10 Ian McMillan Suzuki 1:35"59'2 97,38 mph
11 Chris Faulkner Yamaha 1:34"19'0 96,00 mph
12 Vlag van Engeland  Tony Rutter Suzuki 1:34"19'8 95,99 mph
13 Peter Wakefield Kawasaki 1:34"55'0 95,40 mph
14 Frank Finch Suzuki 1:35"01'0 95,30 mph
15 David Wallis Suzuki 1:35"02'6 95,27 mph
16 Dave Madsen-Mygdal Yamaha 1:35"29'2 94,83 mph
17 Steve Mason Kawasaki 1:36"03'2 94,27 mph
18 Steve Murray Yamaha 1:36"29'2 83,84 mph
19 Malcolm Lucas Yamaha 1:36"31'8 83,80 mph
20 Jim Rae Kawasaki 1:36"56'8 93,40 mph
DNF Vlag van Wales  Ian Lougher Onbekend

Production 750 TT

bewerken

Vier ronden (243 km), motoren tot 750 cc.

In de Production 750 TT won Carl Fogarty zijn eerste TT-race door te gokken met zijn tankstops. Hij was in een spannend gevecht verwikkeld met zijn teamgenoot Steve Hislop en Yamaha-coureur Dave Leach. Leach had de pech dat zijn uitlaat in de laatste ronde afbrak, maar hij finishte toch slechts 1,8 seconde achter Fogarty.

Uitslag Production 750 TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Carl Fogarty Honda 1:18"57'6 114,68 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Leach Yamaha 1:18"59'4 114,63 mph
3 Vlag van Schotland  Steve Hislop Honda 1:19"13'8 114,29 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Nick Jefferies Yamaha 1:19"48'4 113,46 mph
5 Vlag van Schotland  Brian Morrison Honda 1:20"11'0 112,93 mph
6 Ian Young Honda 1:20"52'4 111,96 mph
7 Bob Jackson Honda 1:21"15'6 111,43 mph
8 Vlag van Man  Kenny Harrison Yamaha 1:21"17'2 111,39 mph
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Mellor Durex-Suzuki 1:21"41'2 110,85 mph
10 Mark Farmer Kawasaki 1:22"12'6 110,14mph
11 Gary Thrush Honda 1:22"35'6 109,63 mph
12 Phil Nichols Honda 1:22"35'6 109,63 mph
13 Vlag van Man  Gary Radcliffe Yamaha 1:22"40'0 109,53 mph
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Denis Ireland Kawasaki 1:24"24'8 107,27 mph
15 Vlag van Ierland  Phillip McCallen Shell Gemini-Honda 1:24"42'0 106,90 mph
16 Steve Boyes Honda 1:25"55'2 105,39 mph
17 Nigel Nottingham Yamaha 1:26"07'4 105,14 mph
18 John Reynolds Kawasaki 1:26"43'4 104,41 mph
19 David O'Leary Suzuki 1:27"01'2 104,05 mph
20 Sandy Berwick Suzuki 1:27"08'0 103,92 mph
32 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ray Swann Kawasaki 1:44"02'6 87,03 mph
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Henshaw Honda
DNF Vlag van Engeland  James Whitham Durex-Suzuki
DNF Ray Knight Onbekend

Production 1300 TT

bewerken

Woensdag 7 juni, vier ronden (243 km), motoren tot 1.300 cc.

De Production 1300 TT was een groot succes voor de Yamaha FZR 1000's. Dave Leach maakte zijn teleurstellende resultaten in de Formula One TT en de Supersport 600 TT goed door deze race te winnen, tien seconden voor Nick Jefferies. De race zou echter herinnerd worden door het verongelukken van Phil Mellor en Steve Henshaw. Dat betekende ook dat de nieuwe Production 1300 TT meteen weer van het programma geschrapt werd.

Uitslag Production 1300 TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Leach Yamaha 1:18"19'4 115,61 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Nick Jefferies Loctite-Yamaha 1:18"29'4 115,36mph
3 Alan Batson Loctite-Yamaha[1] 1:19"40'4 113,65 mph
4 Howard Selby Yamaha 1:19"46'2 113,51 mph
5 Colin Gable Yamaha 1:20"36'0 112,34 mph
6 Vlag van Man  Kenny Harrison Yamaha 1:20"41'0 112,35 mph
7 Steve Hazlett Yamaha 1:20"55'2 111,90 mph
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Andy McGladdery Yamaha 1:21"26'2 111,19 mph
9 Vlag van Schotland  Iain Duffus Suzuki 1:21"47'4 110,71 mph
10 Steve Ward Kawasaki 1:22"11'4 110,17 mph
11 Nigel Barton Yamaha 1:22"18'6 110,01 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Woodland Yamaha 1:22"29'8 109,76 mph
13 Richard Rose Yamaha 1:22"43'0 109,47 mph
14 Richard Holden Suzuki 1:22"50'0 109,31 mph
15 Dean Ashton Suzuki 1:23"35'6 108,32 mph
16 Rory Thomson Yamaha 1:23"48'4 108,04 mph
17 Derek Chatterton Yamaha 1:23"58'8 107,82 mph
18 David Goodley Suzuki 1:23"59'0 107,82 mph
19 Pete Beale Yamaha 1:24"25'2 107,26 mph
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Neil Tuxworth Yamaha 1:24"41'4 106,92 mph
DNF Vlag van Schotland  Brian Morrison Honda
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Mellor Durex-Suzuki (†)
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Denis Ireland Onbekend
DNF Vlag van Engeland  James Whitham Durex-Suzuki
DNF Vlag van Engeland  Steve Henshaw Honda (†)

Isle of Man TT Festival

bewerken

Vanaf 1989 was het Isle of Man Department of Tourism and Leisure hoofdverantwoordelijk voor de organisatie en sindsdien heet het evenement officieel ook "Isle of Man TT Festival".

Phil Hogg

bewerken

Phil Hogg verongelukte minder dan zes kilometer van zijn huis in Douglas. Na zijn dood richtte zijn familie de "Hogg Motorsport Association" op. Die specialiseert zich in de medische verzorging tijdens auto- en motorsportevenementen op het Eiland Man. Ze werkt daarbij samen met The Rob Vine Fund.