[go: nahoru, domu]

Vejatz lo contengut

corrent

Un article de Wikiccionari.
Occitan Etimologia

Del latin alternatum de alternare (« alternr »), de alter (« autre »).

Prononciacion

/ku'ren/

Sillabas

cor | rent

Adjectiu
Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin corrent corrents
[ku'ren] [ku'rens]
Femenin correnta correntas
[ku'ren.tɔ] [ku'ren.tɔs]

corrent

  1. Qui corrís.
  2. (Finància) Qu'es pas encara degut.
  3. Qu'es present, actual, en parlant d’annadas, de meses, etc
  4. Qu'es comun, ordinari, banal.
  5. Qu'es en cors
    • Moneda correnta, aqueste qu'a un cors legal.
  6. (Banca) D’usatge jornalièr
    • Un compte 'corrent.
Sinonims Traduccions
Que corrís
Present, actual
Banal
Nom comun
Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
corrent corrents
[ku'ren] [ku'rens]

corrent masculin

  1. Desplaçament ordonat d’un fluid.
    • Los corrents marins.
  2. (Electricitat) (Per ellipsi) Corrent electric (passatge de l’electricitat per un conductor) veire l'intensitat d'un corrent electric.
  3. (Figurat) Flux de personas o de causas.
  4. Sosensemble d’una organizacion, d’un partit politic.
    • Lo partit socialista es divisat en una multitud de corrents.
  5. Lo periòde actual.
    • Vos vendrai veire dins lo corrent de la setmana
  6. (Figurat) L’ordinari ; lo banal.
Traduccions
Desplaçament d'un fluid
Corrent electric
Forma de vèrb

corrent

  1. Participi present de córrer
Catalan Etimologia

Del latin alternatum de alternare (« alternr »), de alter (« autre »).

Prononciacion
Oriental: central /kuˈren/, balear /koˈrent/, /kuˈren/
Occidental: nord-occidental /koˈren/, valencià /koˈrent/, /koˈren/

Espanha (Barcelona) : escotar « corrent »

Sillabas

cor | rent

Adjectiu

corrent

  1. corrent
Nom comun
Declinason
Singular Plural
corrent corrents

corrent masculin

  1. corrent.
Forma de vèrb

corrent

  1. Participi present de córrer