decòr
- Del latin decor « convenença, ondradura, ornament »
- lengadocian, gascon /deˈkɔɾ/
- escotar « decòr »
- provençau /deˈkɔʀ/
de|còr
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| decòr | decòrs |
| [deˈkɔɾ] | [deˈkɔɾs] |
decòr masculin
- (arquitectura) Çò qu'apolidís, en parlant del papièr, de la pintura, dels ornaments.
- (cinèma e teatre) Ensemble de las installacions, decoracions, materials, dins los qual los actors e actrises d’una pèça de teatre o d’un film jògan.
- (per extension) Aspècte exterior format per escasença per las causas de la natura.
- (figurat) Çò que paréis a la vista ; aparéncia.
|
|