estèla
Veire tanben : estela |
- (Nom comun 1) Del latin vulgar *astella, en latin classic assula, formacion belèu inflençada per stella.
- (Nom comun 2) Del latin stela, del grèc ancian στήλη (stêlê).
/esˈtɛlo/
Lengadocian : escotar « estèla »
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
estèla | estèlas |
[esˈtɛlo] | [esˈtɛlos] |
estèla femenin
- Esclat de fusta.
- Faissòla.
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
estèla | estèlas |
[esˈtɛlo] | [esˈtɛlos] |
estèla femenin
- Monument funerari sovent bastit de pèira.