pet

Occitan Etimologia

Del latin peditum

Prononciacion

/ˈpet/, /ˈpet/

França (Bearn) : escotar « pet »

Nom comun

pet masculin

Gravadura del sègle XVIII, dedicat al fòrça salutari Dieu PET.

Declinason
Singular	Plural
pet	pets
[ˈpet]	[ˈpet]

1. Vent o gas que sortís del còrs par l’anús amb o sens bruch.
2. Espet, explosion
3. petard
4. (botanica) Onopordum acanthium, Granda planta espinosa, mena de cardon.

Derivats

• peta

Parents

• petar
• petarrada

Locucions derivadas

• pet d’ase
• pet de lop
• pet de monja
• val pas un pet de lapin

Traduccions

alemand: Furz (de) anglés: fart (en), wind (en) basc: catalan: pet (ca)

espanhòl: pedo (es), cuesco (es) francés: pet (fr) italian: peto (it), scoreggia (it) portugués: peido (pt), pum (pt)

Catalan Etimologia

Del latin peditum

Prononciacion

Oriental: central /ˈpɛt/, /ˈpɛt/, balear Oriental /ˈpət/, /ˈpət/, /ˈpɛt/, /ˈpɛt/

Occidental: /ˈpet/, /ˈpet/

Nom comun

pet masculin

Declinason
Singular	Plural
pet	pets

1. pet ^(oc)
2. (embriagament) Monina

Anglés Etimologia

D'origina escura

Prononciacion

/ˈpɛt/, /ˈpɛt/

Nom comun

pet femenin

Declinason
Singular	Plural
pet	pets

1. Animal de companhiá.

Vèrb

pet

1. Amanhagar
2. paupar

Adjectiu

pet

1. Favorit
2. de companhiá

Francés Etimologia

Del latin peditum

Prononciacion

/pɛ/, /pɛ/

França (Somain) : escotar « pet »

Nom comun

pet masculin

Declinason
Singular	Plural
pet	pets

1. pet ^(oc)
2. Espet
3. Tust, marca d'un tust.