placid

Occitan Etimologia

Del latin placidus.

Prononciacion

/plaˈsit/, /plaˈsit/ França (Bearn) : escotar « placid »

Sillabas

pla|cid

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	placid	placids
	[plaˈsit]	[plaˈsits]
Femenin	placida	placidas
	[plaˈsiðo̞]	[plaˈsiðo̞s]

placid

1. Qu'es doç, pasible, tranquil.

Sinonims

• placidament

Parents

• placiditat

Traduccions

alemand: ruhig (de) anglés: placid (en) basc: zirkindido (eu) catalan: plàcid (ca)

espanhòl: plácido (es) francés: placide (fr) italian: placido (it) portugués: plácido (pt)

Anglés Etimologia

Del latin placidus.

Prononciacion

/ˈplæsɪd/, /ˈplæsɪd/

Sillabas

pla|cid

Adjectiu

placid

1. placid ^(oc)