anatema

anatema (język polski)

anatema (1.1) Spinozy

wymowa:

IPA: [ˌãnaˈtɛ̃ma], AS: [ãnatẽma], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kośc. klątwa kościelna, wyklęcie, wykluczenie ze społeczności; potępienie poglądów heretyckich; zob. też anatema w Wikipedii

(1.2) daw. kośc. osoba, przedmiot lub nauka dotknięta klątwą kościelną

(1.3) przen. nagana, potępienie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	anatema	anatemy
dopełniacz	anatemy	anatem
celownik	anatemie	anatemom
biernik	anatemę	anatemy
narzędnik	anatemą	anatemami
miejscownik	anatemie	anatemach
wołacz	anatemo	anatemy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klątwa kościelna, ekskomunika

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. anatematyzować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. anathema < gr. ἀνάθεμα

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) anathema
• baskijski: (1.1) anatema
• białoruski: (1.1) анафема ż
• bułgarski: (1.1) анатема ż
• esperanto: (1.1) anatemo
• fiński: (1.1) anateema
• francuski: (1.1) anathème m
• galicyjski: (1.1) anatema
• hiszpański: (1.1) anatema m / ż
• interlingua: (1.1) anathema
• łaciński: (1.1) anathema n
• niderlandzki: (1.1) banvloek m
• niemiecki: (1.1) Kirchenbann m, Anathem n, Anathema n
• nowogrecki: (1.1) αφορισμός m
• portugalski: (1.1) anátema m
• rosyjski: (1.1) анафема ż
• rumuński: (1.1) anatemă ż
• słowacki: (1.1) anatéma ż
• szwedzki: (1.1) anatema n, bannlysning
• ukraiński: (1.1) анафема ż
• węgierski: (1.1) anatéma
• włoski: (1.1) anatema m

źródła:

anatema (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kośc. anatema, ekskomunika

(1.2) potępienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eskumiku

(1.2) gaitzespen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

anatema (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ã.na.ˈte.ma]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) kośc. anatema, ekskomunika

(1.2) klątwa, potępienie

odmiana:

(1) lm anatemas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) excomunión

(1.2) condena, condenación

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. anatematizar, anatemizar

przym. anatematizador

rzecz. anatematismo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. anathēma < gr. ἀνάθημα (anáthema)

uwagi:

dziś spotyka się przeważnie w rodzaju męskim: el anatema

źródła:

anatema (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ekskomunika, klątwa

odmiana:

(1.1) ett anatema, anatemat, anateman, anatemana

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

anatema (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. anatema, ekskomunika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: