[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

posiadanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 00:54, 26 lis 2020 autorstwa Voltaigne (dyskusja | edycje) (dodano ukraiński: (1.1) володіння {{n}}; (1.2) володіння {{n}} • węgierski: (1.1) birtoklás)

posiadanie (język polski)

wymowa:
IPA[ˌpɔɕaˈdãɲɛ], AS[pośadãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od posiadać
(1.2) praw. faktyczne władztwo nad rzeczą; zob. też posiadanie w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Posiadanie jednego kota prowadzi do posiadania następnego.[1]
(1.2) Posiadanie podlega ochronie prawnej.
składnia:
(1.1-2) posiadanie + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. posiadacz mos, posiadaczka ż, posiadłość ż, siad mrz
czas. siadać, posiadać ndk.
wykrz. siad
związki frazeologiczne:
stan posiadania
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: