Chocim
Chocim (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto rejonowe na zachodniej Ukrainie, w obwodzie czerniowieckim, położone nad Dniestrem[1][2]; zob. też Chocim w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Chocim Chocimie dopełniacz Chocimia Chocimów celownik Chocimiowi Chocimiom biernik Chocim Chocimie narzędnik Chocimiem Chocimiami miejscownik Chocimiu Chocimiach wołacz Chocimiu Chocimie
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bitwa pod Chocimiem • obrona / oblężenie Chocimia • być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Chocimiu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Chocimia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Chocimia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Chocimia • mieszkaniec / mieszkanka Chocimia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Chocimiu • pochodzić z Chocimia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Chocimia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Khotyn
- białoruski: (1.1) Хацін m
- bułgarski: (1.1) Хотин
- czeski: (1.1) Chotyn
- francuski: (1.1) Khotyn
- hiszpański: (1.1) Jotín
- kataloński: (1.1) Khotín
- niemiecki: (1.1) Chotyn
- rosyjski: (1.1) Хотин m
- rumuński: (1.1) Hotin
- ukraiński: (1.1) Хотин m
- włoski: (1.1) Chotyn
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 310.
- ↑
