Temesz
Wygląd
Temesz (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka w południowo-zachodniej Rumunii i w północno-wschodniej Serbii, lewy dopływ Dunaju[1]; zob. też Temesz w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. okręg w zachodniej Rumunii[1]; zob. też Okręg Temesz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Temesz Temesze dopełniacz Temeszu Temeszów celownik Temeszowi Temeszom biernik Temesz Temesze narzędnik Temeszem Temeszami miejscownik Temeszu Temeszach wołacz Temeszu Temesze
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Temeszu • nad Temeszem • Temesz wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Temeszu • pływać / płynąć Temeszem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Ціміш
- łaciński: (1.1) Tibiscus, Tibisis
- niemiecki: (1.1) Temesch
- rumuński: (1.1) Timiș
- serbski: (1.1) Тамиш
- węgierski: (1.1) Temes
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.