opak

opak (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) przeciwieństwo, kontrast

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	opak	opaky
dopełniacz	opaku	opaků
celownik	opaku	opakům
biernik	opak	opaky
wołacz	opaku	opaky
miejscownik	opaku	opacích
narzędnik	opakem	opaky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

opak (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /oˈpaːk/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spec. nieprzezroczysty

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der opake ein opaker opaker	die opake eine opake opake	das opake ein opakes opakes	die opaken opaken opake
Gen.	słaba mieszana mocna	des opaken eines opaken opaken	der opaken einer opaken opaker	des opaken eines opaken opaken	der opaken opaken opaker
Dat.	słaba mieszana mocna	dem opaken einem opaken opakem	der opaken einer opaken opaker	dem opaken einem opaken opakem	den opaken opaken opaken
Akk.	słaba mieszana mocna	den opaken einen opaken opaken	die opake eine opake opake	das opake ein opakes opakes	die opaken opaken opake
stopień wyższy (Komparativ) opaker- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der opakere ein opakerer opakerer die opakere eine opakere opakere das opakere ein opakeres opakeres die opakeren opakeren opakere Gen. słaba mieszana mocna des opakeren eines opakeren opakeren der opakeren einer opakeren opakerer des opakeren eines opakeren opakeren der opakeren opakeren opakerer Dat. słaba mieszana mocna dem opakeren einem opakeren opakerem der opakeren einer opakeren opakerer dem opakeren einem opakeren opakerem den opakeren opakeren opakeren Akk. słaba mieszana mocna den opakeren einen opakeren opakeren die opakere eine opakere opakere das opakere ein opakeres opakeres die opakeren opakeren opakere
stopień najwyższy (Superlativ) opakst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der opakste ein opakster opakster die opakste eine opakste opakste das opakste ein opakstes opakstes die opaksten opaksten opakste Gen. słaba mieszana mocna des opaksten eines opaksten opaksten der opaksten einer opaksten opakster des opaksten eines opaksten opaksten der opaksten opaksten opakster Dat. słaba mieszana mocna dem opaksten einem opaksten opakstem der opaksten einer opaksten opakster dem opaksten einem opaksten opakstem den opaksten opaksten opaksten Akk. słaba mieszana mocna den opaksten einen opaksten opaksten die opakste eine opakste opakste das opakste ein opakstes opakstes die opaksten opaksten opakste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Opakheit ż, Opazität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. opacus

uwagi:

źródła:

opak (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spec. nieprzezroczysty

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ogenomskinlig, grumlig, oklar

antonimy:

(1.1) genomskinlig, transparent, klar

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. opacitet, opakhet

związki frazeologiczne:

etymologia:

od łac. opacus → cienisty

uwagi:

źródła: