[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

facultatif

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

facultatif (język francuski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[fa.kyl.ta.tif] ?/i
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dowolny, nieobowiązkowy[1]
(1.2) warunkowy[2]
odmiana:
(1.1) lp facultatif m, facultative ż; lm facultatifs m, facultatives ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. Antoni Platkow, Rozmówki francuskie, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1970, s. 23, PB 2793/70.