konfirmacja
konfirmacja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃nfʲirˈmaʦ̑ʲja], AS: [kõnfʹirmacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. u protestantów: uroczyste przyjęcie do gminy kościelnej chłopców i dziewcząt połączone z egzaminem i błogosławieństwem pastora; zob. też konfirmacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konfirmacja konfirmacje dopełniacz konfirmacji konfirmacji / przest. konfirmacyj[1] celownik konfirmacji konfirmacjom biernik konfirmację konfirmacje narzędnik konfirmacją konfirmacjami miejscownik konfirmacji konfirmacjach wołacz konfirmacjo konfirmacje
- przykłady:
- (1.1) Dzisiaj odbędzie się konfirmacja.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) конфирмация ż
- niemiecki: (1.1) Konfirmation ż
- węgierski: (1.1) konfirmáció
- źródła:
- ↑ Hasło „konfirmacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 58