tauglich

tauglich (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈtaʊ̯klɪç]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przydatny, stosowny, właściwy, zdatny, odpowiedni

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der taugliche ein tauglicher tauglicher	die taugliche eine taugliche taugliche	das taugliche ein taugliches taugliches	die tauglichen tauglichen taugliche
Gen.	słaba mieszana mocna	des tauglichen eines tauglichen tauglichen	der tauglichen einer tauglichen tauglicher	des tauglichen eines tauglichen tauglichen	der tauglichen tauglichen tauglicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem tauglichen einem tauglichen tauglichem	der tauglichen einer tauglichen tauglicher	dem tauglichen einem tauglichen tauglichem	den tauglichen tauglichen tauglichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den tauglichen einen tauglichen tauglichen	die taugliche eine taugliche taugliche	das taugliche ein taugliches taugliches	die tauglichen tauglichen taugliche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tauglichkeit ż

czas. taugen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: