verklighet

verklighet (język szwedzki)

wymowa:

IPA: [˘værkli(g)heːt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rzeczywistość

odmiana:

(1.1) en verklighet, verkligheten, verkligheter, verkligheterna

przykłady:

(1.1) Han flyr från verkligheten genom att dricka. → On ucieka przed rzeczywistością pijąc.

składnia:

kolokacje:

(1.1) verklighetsflykt • verklighetsfrämmande • verklighetssinne • verklighetstrogen

synonimy:

(1.1) realitet

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. verklig

przysł. verkligen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: