[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

vouloir

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[vu.lwaʁ] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) chcieć
odmiana:
(1.1) vouloir (je veux, tu veux, il veut, nous voulons, vous voulez, ils veulent), voulant, (avoir) voulu, voudr-, voul- (je voulus, tu voulus, il voulut, nous voulûmes, vous voulûtes, ils voulurent), veuill-/voul- (je veuille, tu veuilles, il veuillr, nous voulions, vous vouliez, ils veuillent)
przykłady:
(1.1) Voulez-vous danser ?Czy zechce pani zatańczyć?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) désirer, accepter[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. voulu
związki frazeologiczne:
à bouche que veux-tule roi dit nous voulonsce que femme veut, Dieu le veutvouloir, c'est pouvoir
etymologia:
st.franc. voleir z łac. velle
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Podstawowe czasowniki
źródła:
  1. Assaf Beata, Słownik polsko-francuski francusko-polski, Warszawa 2006