zauroczenie
zauroczenie (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) fascynacja kimś lub czymś[1]
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik zauroczenie dopełniacz zauroczenia celownik zauroczeniu biernik zauroczenie narzędnik zauroczeniem miejscownik zauroczeniu wołacz zauroczenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od zauroczyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „zauroczenie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.